راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية (تعریب): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به [[راحة الصدور و آية السرور في تا...)
    جز (جایگزینی متن - 'ه ها،' به 'ه‌ها،')
     
    (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية
    | عنوان‌های دیگر =راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية


    راحة الصدور و آية السرور
    راحة الصدور و آية السرور  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[راوندی، محمد بن علی]] (نويسنده)
    [[راوندی، محمد بن علی]] (نویسنده)


    [[جمعه، بديع محمد]] (مقدمه)
    [[جمعه، بديع محمد]] (مقدمه)


    [[محمد حسنين، عبد النعيم شيرين]] (مترجم)
    [[حسنین، عبدالنعیم محمد]] (مترجم)


    [[شواربي، ابراهيم امين]] (مترجم)
    [[شواربي، ابراهيم امين]] (مترجم)
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14299
    | کتابخوان همراه نور =14299
    | کد پدیدآور =1486
    | کد پدیدآور =1486
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۴: خط ۳۵:
    }}  
    }}  
       
       
    '''راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية'''، ترجمه عربی «[[راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق]]» تألیف [[راوندی، محمد بن علی|محمد بن علی بن سلیمان راوندی]] است. این کتاب از منابع مهم اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجرى و از معتبرترین و سودمندترین آثار مکتوب فارسى پیش از حمله مغول بشمار مى‎رود که تاریخ سلسله بزرگ سلجوقى را از برپایى‎اش در اوایل سده پنجم قمرى تا سقوط آن (590ق/1194م) در بر دارد.
    '''راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية'''، ترجمه عربی «[[راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق]]» تألیف [[راوندی، محمد بن علی|محمد بن علی بن سلیمان راوندی]] است. این کتاب از منابع مهم اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجرى و از معتبرترین و سودمندترین آثار مکتوب فارسى پیش از حمله مغول بشمار مى‎رود که تاریخ سلسله بزرگ سلجوقى را از برپایی‌اش در اوایل سده پنجم قمرى تا سقوط آن (590ق/1194م) در بر دارد.


    این اثر به سه ثلث تقسیم و به‎ترتیب به قلم [[شواربي، ابراهيم امين|ابراهیم امین شورابی]]، [[محمد حسنين، عبد النعيم شيرين|عبدالنعیم محمد حسنین]] و [[صياد، فواد عبدالمعطي|فؤاد عبدالمعطی صیاد]] به عربی ترجمه شده است. تحقیق این کتاب توسط [[شواربي، ابراهيم امين|ابراهیم امین شورابی]] انجام شده است. [[جمعه، بديع محمد|بدیع محمد جمعه]] و [[محمد حسنين، عبد النعيم شيرين|شیرین عبدالنعیم محمد حسنین]] نیز بر آن مقدمه نوشته‎اند.  
    این اثر به سه ثلث تقسیم و به‌ترتیب به قلم [[شواربي، ابراهيم امين|ابراهیم امین شورابی]]، [[حسنین، عبدالنعیم محمد|عبدالنعیم محمد حسنین]] و [[صياد، فواد عبدالمعطي|فؤاد عبدالمعطی صیاد]] به عربی ترجمه شده است. تحقیق این کتاب توسط [[شواربي، ابراهيم امين|ابراهیم امین شورابی]] انجام شده است. [[جمعه، بديع محمد|بدیع محمد جمعه]] و [[حسنین، عبدالنعیم محمد|شیرین عبدالنعیم محمد حسنین]] نیز بر آن مقدمه نوشته‌اند.  


    پس از دو مقدمه مذکور به‎ترتیب ترجمه مقدمه محمد اقبال بر متن فارسی، شرح حال نویسنده، معرفی کتاب و مصادرش، کتب تاریخی که از راحة الصدور باواسطه یا بی‎واسطه نقل کرده‎اند.  
    پس از دو مقدمه مذکور به‌ترتیب ترجمه مقدمه محمد اقبال بر متن فارسی، شرح حال نویسنده، معرفی کتاب و مصادرش، کتب تاریخی که از راحة الصدور باواسطه یا بی‌واسطه نقل کرده‌اند.  


    ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهم‎ترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و دایی‎هایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، به‎راحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref>.
    ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهم‎ترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و دایی‌هایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، به‌راحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref>.


    اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسی‎زبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ به‎ویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref>.  
    اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسی‌زبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ به‌ویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref>.  


    ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ به‎ویژه در ترجمه شواهد شعری به‎عنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب می‎آید و خواننده عربی احساس می‎کند که اصل کتاب را می‎خواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref>.
    ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ به‌ویژه در ترجمه شواهد شعری به‌عنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب می‌آید و خواننده عربی احساس می‌کند که اصل کتاب را می‌خواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref>.


    در انتها به نکاتی اشاره می‎شود:  
    در انتها به نکاتی اشاره می‌شود:  
    # در برگردان عربی هرکجا که در متن اصلی بیت یا ابیاتی به زبان فارسی بوده است، پس از ذکر عبارت «بیت یا شعر یا مصراع فارسي في الأصل، ترجمته:»، در کروشه، به ترجمه عربی آن اشاره شده است.  
    # در برگردان عربی هرکجا که در متن اصلی بیت یا ابیاتی به زبان فارسی بوده است، پس از ذکر عبارت «بیت یا شعر یا مصراع فارسی في الأصل، ترجمته:»، در کروشه، به ترجمه عربی آن اشاره شده است.  
    # در ذیل فصل عمل به جدول غالب و مغلوب در متن فارسی جدولی آمده که در متن عربی خبری از آن نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص624؛ راوندی، محمد بن سلیمان، ص451</ref>.
    # در ذیل فصل عمل به جدول غالب و مغلوب در متن فارسی جدولی آمده که در متن عربی خبری از آن نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص624؛ راوندی، محمد بن سلیمان، ص451</ref>.
    # فهارس اسامی مردان، اماکن، قبائل و طوائف، کتب و فهرست موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است.  
    # فهارس اسامی مردان، اماکن، قبائل و طوائف، کتب و فهرست موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است.  


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب.  
    # مقدمه و متن کتاب.  
    # راوندی، محمد بن سلیمان، «راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم، 1364.
    # راوندی، محمد بن سلیمان، «راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم، 1364.  
       
       
    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق]]
    [[راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:سلسله‌ها، تقسیم بندی دوره ای]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:سلسله‌های پس از اسلام]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
    [[رده:آثار خاورشناسان]]
    [[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۲

    ‏راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية
    راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية (تعریب)
    پدیدآورانراوندی، محمد بن علی (نویسنده)

    جمعه، بديع محمد (مقدمه)

    حسنین، عبدالنعیم محمد (مترجم)

    شواربي، ابراهيم امين (مترجم)

    صياد، فواد عبدالمعطي (مترجم)
    عنوان‌های دیگرراحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية راحة الصدور و آية السرور
    ناشرالمجلس الأعلي للثقافة
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشرمجلد1: 1379ق ,
    موضوعايران - تاريخ - سلجوقيان، 429 - 590ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏DSR‎‏ ‎‏809‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏2‎‏ر‎‏2‎‏ ‎‏1384‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية، ترجمه عربی «راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق» تألیف محمد بن علی بن سلیمان راوندی است. این کتاب از منابع مهم اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجرى و از معتبرترین و سودمندترین آثار مکتوب فارسى پیش از حمله مغول بشمار مى‎رود که تاریخ سلسله بزرگ سلجوقى را از برپایی‌اش در اوایل سده پنجم قمرى تا سقوط آن (590ق/1194م) در بر دارد.

    این اثر به سه ثلث تقسیم و به‌ترتیب به قلم ابراهیم امین شورابی، عبدالنعیم محمد حسنین و فؤاد عبدالمعطی صیاد به عربی ترجمه شده است. تحقیق این کتاب توسط ابراهیم امین شورابی انجام شده است. بدیع محمد جمعه و شیرین عبدالنعیم محمد حسنین نیز بر آن مقدمه نوشته‌اند.

    پس از دو مقدمه مذکور به‌ترتیب ترجمه مقدمه محمد اقبال بر متن فارسی، شرح حال نویسنده، معرفی کتاب و مصادرش، کتب تاریخی که از راحة الصدور باواسطه یا بی‌واسطه نقل کرده‌اند.

    ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهم‎ترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و دایی‌هایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، به‌راحتی ممکن بود[۱].

    اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسی‌زبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ به‌ویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست[۲].

    ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ به‌ویژه در ترجمه شواهد شعری به‌عنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب می‌آید و خواننده عربی احساس می‌کند که اصل کتاب را می‌خواند نه ترجمه آن را[۳].

    در انتها به نکاتی اشاره می‌شود:

    1. در برگردان عربی هرکجا که در متن اصلی بیت یا ابیاتی به زبان فارسی بوده است، پس از ذکر عبارت «بیت یا شعر یا مصراع فارسی في الأصل، ترجمته:»، در کروشه، به ترجمه عربی آن اشاره شده است.
    2. در ذیل فصل عمل به جدول غالب و مغلوب در متن فارسی جدولی آمده که در متن عربی خبری از آن نیست[۴].
    3. فهارس اسامی مردان، اماکن، قبائل و طوائف، کتب و فهرست موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه
    2. ر.ک: همان، دومین صفحه
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: متن کتاب، ص624؛ راوندی، محمد بن سلیمان، ص451

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. راوندی، محمد بن سلیمان، «راحة الصدور و آية السرور در تاریخ آل سلجوق، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم، 1364.

    وابسته‌ها