رازی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ما نزل من القرآن | | data-type="authorWritings" |[[ما نزل من القرآن فی علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06025AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|احمد بن محمد رازی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|احمد بن محمد رازی (ابهام زدایی)}} | ||
'''احمد بن محمد رازی''' (متوفای پس از سال 638ق)، فقیه، ادیب، قاضی، شاعر، مفسر حنفی، متولی قضاوت در روم. | |||
'''احمد بن محمد رازی''' (متوفای پس از سال 638ق)، فقیه، ادیب، قاضی، شاعر، مفسر حنفی، متولی قضاوت در روم | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، ملقب به بدرالدین و مکنی به ابوالفضائل و ابوالمحامد در شهر ری به دنیا آمد. او | احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، ملقب به بدرالدین و مکنی به ابوالفضائل و ابوالمحامد در شهر ری به دنیا آمد. او از دانشمندان حنفی قرن هفتم است. | ||
محل اقامت او آق‌سرا از شهرهای ترکیه امروزی بود. | محل اقامت او آق‌سرا از شهرهای ترکیه امروزی بود. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
به دمشق رفت و در جامع دمشق به تفسیر قرآن پرداخت | وی به دمشق رفت و در جامع دمشق به تفسیر قرآن پرداخت و در آنجا از [[ابی‌یمین کندی]] و [[ابی‌المعالی محمد بن موهوب بن بناء]] و دیگران حدیث شنید. سپس به روم رفت و در آنجا عهده‌دار قضاوت و تدریس شد و در آنجا از [[ابی‌المعالی عبدالمنعم بن عبدالله بن محمد بن فضل فراوری]] حدیث آموخت.<ref>ر.ک: داودی، محمد بن علی، ج1، ص87</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
برخی از نویسندگان مانند مؤلف کتاب «[[معجم | برخی از نویسندگان مانند مؤلف کتاب «[[معجم المؤلفین تراجم مصنفی الکتب العربیة|معجم المؤلفین]]» و «[[إیضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون عن أسامی الکتب و الفنون|ایضاح المکنون]]» او را متوفی حدود سال 631ق دانسته‌اند.<ref>ر.ک: کحاله، عمررضا، ج2، ص 158</ref><ref>ر.ک: بغدادی، اسماعیل، ج1، ص174</ref> | ||
به نظر می‌رسد دلیل بیان این تاریخ توسط آنها، تاریخی بوده که نویسنده در صفحه پایانی کتاب نوشته، که نشان از آن | به نظر می‌رسد دلیل بیان این تاریخ توسط آنها، تاریخی بوده که نویسنده در صفحه پایانی کتاب نوشته، که نشان از آن دارد که تا این زمان نویسنده زنده بوده است. | ||
اما توجه به تاریخ اتمام برخی دیگر از | اما توجه به تاریخ اتمام برخی دیگر از کتابهای ایشان مانند «ذخیرة الملوک فی علم السلوک» که در آن رازی در آن تاریخ اتمام نگارش کتابش را 20 ربیع‌الاول 636ق ذکر کرده و یا کتاب «الحروف» که تاریخ اتمام آن را ربیع‌الاول سال 638ق بیان کرده، نشان‌دهنده این مطلب است که احمد بن محمد رازی تا این زمان زنده بوده است و نظر دیگر بزرگان در این‌باره زیر سؤال می‌رود. | ||
البته ظاهرا [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] به منبعی دسترسی داشته که به ما نرسیده که طبق آن فرموده است | البته ظاهرا [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] به منبعی دسترسی داشته که به ما نرسیده که طبق آن فرموده است: وفات او در سال 642ق بوده است.<ref>[https://shamela.ws/author/526 ر.ک: پایگاه المکتبة الشاملة]</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۶۳: | خط ۵۹: | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
# | # حجج القرآن | ||
# بذل الحبا فی فضل آل العبا | # بذل الحبا فی فضل آل العبا | ||
# لطائف القرآن | # لطائف القرآن | ||
# | # أذکار القرآن | ||
# الناسخ | # الناسخ و المنسوخ فی الأحادیث | ||
# حل | # حل مشکلات القدوری | ||
# | # ذخیرة الملوک فی علم السلوک | ||
# سر الأسرار | # سر الأسرار و کشف الأستار | ||
# | # ذِکر الآیات التی نزلت فی أمیرالمؤمنین علی | ||
# | # کتاب الحروف | ||
# شرح مقامات | # شرح مقامات الحریری<ref>[https://shamela.ws/author/526 ر.ک: همان]</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#بغدادی، اسماعیل، | #بغدادی، اسماعیل، «إیضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون عن أسامی الکتب و الفنون»، لبنان، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ1، بی‌تا. | ||
#کحاله، عمر رضا، «معجم المؤلفین»، لبنان، بیروت، دار | #کحاله، عمر رضا، «معجم المؤلفین»، لبنان، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ1، 1376ق | ||
#داودی، محمد بن علی، «طبقات | #داودی، محمد بن علی، «طبقات المفسرین»؛ لبنان، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون، چاپ 1، بی‌تا. | ||
#[https://shamela.ws/author/526 پایگاه | #[https://shamela.ws/author/526 پایگاه المکتبة الشاملة] | ||
{{امام علی علیه‌السلام}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۹۰: | خط ۸۹: | ||
[[مباحث التفسیر]] | [[مباحث التفسیر]] | ||
[[ثلاثة كتب في الحروف]] | |||
[[الناسخ و المنسوخ في الأحاديث]] | |||
[[حجج القرآن]] | [[حجج القرآن]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
[[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۱
| نام | احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | |
| محل تولد | ری |
| رحلت | پس از سال 638ق |
| اساتید | ابی‌یمین کندی |
| برخی آثار | ما نزل من القرآن فی علی بن أبی‌طالب علیه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06025AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، احمد بن محمد رازی (ابهام زدایی) را ببینید.
احمد بن محمد رازی (متوفای پس از سال 638ق)، فقیه، ادیب، قاضی، شاعر، مفسر حنفی، متولی قضاوت در روم.
ولادت
احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، ملقب به بدرالدین و مکنی به ابوالفضائل و ابوالمحامد در شهر ری به دنیا آمد. او از دانشمندان حنفی قرن هفتم است.
محل اقامت او آق‌سرا از شهرهای ترکیه امروزی بود.
تحصیلات
وی به دمشق رفت و در جامع دمشق به تفسیر قرآن پرداخت و در آنجا از ابی‌یمین کندی و ابی‌المعالی محمد بن موهوب بن بناء و دیگران حدیث شنید. سپس به روم رفت و در آنجا عهده‌دار قضاوت و تدریس شد و در آنجا از ابی‌المعالی عبدالمنعم بن عبدالله بن محمد بن فضل فراوری حدیث آموخت.[۱]
وفات
برخی از نویسندگان مانند مؤلف کتاب «معجم المؤلفین» و «ایضاح المکنون» او را متوفی حدود سال 631ق دانسته‌اند.[۲][۳]
به نظر می‌رسد دلیل بیان این تاریخ توسط آنها، تاریخی بوده که نویسنده در صفحه پایانی کتاب نوشته، که نشان از آن دارد که تا این زمان نویسنده زنده بوده است.
اما توجه به تاریخ اتمام برخی دیگر از کتابهای ایشان مانند «ذخیرة الملوک فی علم السلوک» که در آن رازی در آن تاریخ اتمام نگارش کتابش را 20 ربیع‌الاول 636ق ذکر کرده و یا کتاب «الحروف» که تاریخ اتمام آن را ربیع‌الاول سال 638ق بیان کرده، نشان‌دهنده این مطلب است که احمد بن محمد رازی تا این زمان زنده بوده است و نظر دیگر بزرگان در این‌باره زیر سؤال می‌رود.
البته ظاهرا حاجی خلیفه به منبعی دسترسی داشته که به ما نرسیده که طبق آن فرموده است: وفات او در سال 642ق بوده است.[۴]
آثار
- حجج القرآن
- بذل الحبا فی فضل آل العبا
- لطائف القرآن
- أذکار القرآن
- الناسخ و المنسوخ فی الأحادیث
- حل مشکلات القدوری
- ذخیرة الملوک فی علم السلوک
- سر الأسرار و کشف الأستار
- ذِکر الآیات التی نزلت فی أمیرالمؤمنین علی
- کتاب الحروف
- شرح مقامات الحریری[۵]
پانویس
منابع مقاله
- بغدادی، اسماعیل، «إیضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون عن أسامی الکتب و الفنون»، لبنان، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ1، بی‌تا.
- کحاله، عمر رضا، «معجم المؤلفین»، لبنان، بیروت، دار إحیاءالتراث العربی، چاپ1، 1376ق
- داودی، محمد بن علی، «طبقات المفسرین»؛ لبنان، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون، چاپ 1، بی‌تا.
- پایگاه المکتبة الشاملة