رازی، احمد بن محمد
| نام | احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | |
| محل تولد | ری |
| رحلت | پس از سال 631ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | ما نزل من القرآن في علي بن أبي‌طالب علیه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03721AUTHORCODE |
احمد بن محمد رازی (متوفای پس از سال 631ق)، فقیه، ادیب، قاضی، شاعر، مفسر حنفی
ولادت
احمد بن محمد بن مظفر بن مختار رازی حنفی، ملقب به بدرالدین و مکنی به ابوالفضائل و ابوالمحامد در شهر ری به دنیا آمد. او از از دانشمندان حنفی قرن هفتم بود
محل اقامت او آق‌سرا از شهرهای ترکیه امروزی بود.
به دمشق رفت و در جامع دمشق به تفسیر قرآن پرداخت. و در آنجا از ابی الیمین کندی و دیگران حدیث شنید.
سپس به روم رفت و در آنجا عهده‌دار قضاوت و تدریس شد.
نظرات بزرگان
داوودی در طبقات المفسرین او را به عنوان «فقیه رازی حنفی مفسر» ستوده و درباره‌اش گوید: «به دمشق آمد و در جامع آن شهر تفسیر قرآن گفت. سپس به روم رفت و متولی قضاوت و تدریس شد، و احادیث زیادی از مشایخ روایت کرد»
ابن عدیم نیز در کتابی که در تاریخ شام نگاشته، درباره‌اش گوید: احمد بن مظفر بن مختار، ابوالعباس رازی، قاضی، فقیه، ادیب، شاعر حنفی، متولی قضاوت در روم.
وفات
مؤلف «معجم المؤالفین» «ایضاح المکنون» ذکر کرده‌اند که او متوفی حدود سال 631ق است.[۱][۲] به نظر می‌رسد دلیل این تاریخ آن است که وی در برخی از کتبش مانند «مباحث التفسیر» نگارش کتابش را در تاریخ اول ربیع‌الاول 630ق نوشته و در کتاب صفر 631ق و در کتاب حجج القرآن ذی‌القعده 631ق نوشته است.
آثار
حجج‌القرآن
بذل الحبا فی فضل آل العبا
لطائف القرآن
أذكار القرآن
الناسخ والمنسوخ في الأحاديث
حل مشكلات القدوري
ذخيرة الملوك في علم السلوك
سر الأسرار وكشف الأستار
ذِكر الآيات التي نزلت في أمير المومني علي
كتاب الحروف
شرح مقامات الحريري
پانويس