ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '(د ' به '(متوفای ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم]] | ||
وصايا العلماء عند حضور الموت | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود <ref>ر.ك: ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، ج1، ص11</ref>. | وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود <ref>ر.ك: ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، ج1، ص11</ref>. پدرش ابومحمد عبدالله بن احمد (متوفای ۳۲۹ ق/ ۹۴۱ م) قاضی دمشق بود و نسبش به نزار بن مَعد بن عدنان می‌رسد. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است <ref>ر.ك: همان، ص17-19</ref>. | وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است <ref>ر.ك: همان، ص17-19</ref>. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
#[[ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان]]؛ | #[[ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان]]؛ | ||
#[[ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل]]؛ | #[[ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل]]؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۱: | ||
#عبدالغافر بن سلامه حمصى. | #عبدالغافر بن سلامه حمصى. | ||
و... <ref>ر.ك: همان، ص13-17</ref>. | و... <ref>ر.ك: همان، ص13-17</ref>. | ||
{{پایان}} | |||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
#ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛ | #ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛ | ||
#ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛ | #ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛ | ||
| خط ۸۷: | خط ۹۴: | ||
#ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛ | #ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛ | ||
#ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب <ref>ر.ك: همان، ص22-24</ref>. | #ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب <ref>ر.ك: همان، ص22-24</ref>. | ||
{{پایان}} | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت <ref>ر.ك: همان، ص30</ref>. | وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت <ref>ر.ك: همان، ص30</ref>. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۱۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق. | #ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق. | ||
#[https://www.cgie.org.ir/fa/article/223149/%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%B2%D8%A8%D8%B1 آصف فکرت، محمد، «ابن زبر»، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم]] | ||
[[وصايا العلماء عند حضور الموت]] | [[وصايا العلماء عند حضور الموت]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:شهریور(1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۲۱
| نام | ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | ابو محمد عبدالله بن احمد |
| متولد | 298ق برابر با ۹۱۱م |
| محل تولد | رقه |
| رحلت | 12 جمادى‌الاولى سال 379ق |
| اساتید | ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان
ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل |
| برخی آثار | تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم
وصايا العلماء عند حضور الموت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14201AUTHORCODE |
ابوسليمان محمد بن عبدالله ربعى دمشقى (۲۹۸- ۳۷۹ق)، محدث و مورخ دمشقی، از علماى قرن چهارم هجرى
ولادت
وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود [۱]. پدرش ابومحمد عبدالله بن احمد (متوفای ۳۲۹ ق/ ۹۴۱ م) قاضی دمشق بود و نسبش به نزار بن مَعد بن عدنان می‌رسد.
تحصیلات
وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است [۲].
اساتيد
- ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان؛
- ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل؛
- ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب؛
- ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى؛
- ابوالحسن احمد بن عمير بن يوسف بن موسى بن جوصاء؛
- ابوالدحداح احمد بن محمد بن اسماعيل؛
- ابوسعيد احمد بن محمد بن زياد اعرابى؛
- ابوبكر احمد بن محمد بن ابوشيبه بغدادى؛
- ابوعلى اسماعيل بن عباس وراق؛
- ابوالقاسم اسماعيل بن على خزاعى؛
- ابومحمد جعفر بن عبدالله ختلى؛
- ابوالازهر جماهر بن محمد بن احمد ازدى زملكانى؛
- ابوالقاسم حسن بن آدم عسقلانى؛
- ابوعلى حسن بن احمد بن غطفان فزارى؛
- ابوعلى حسن بن حبيب بن عبدالملك، معروف به حضائرى؛
- سعد بن عبدالعزيز حلبى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن اسماعيل كوفى؛
- عبدالله بن حسين خزاعى؛
- ابوبكر عبدالله بن ابوداود سجستانى؛
- عبدالغافر بن سلامه حمصى.
و... [۳].
شاگردان
- ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛
- ابوعلى حسن بن على بن شواش كتانى مقرى؛
- ابومحمد طلحة بن اسد بن مختار رقى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم عبدالرحمن بن عمر بن نصر سامرى؛
- ابوالقاسم عبدالعزيز بن احمد بن على بن حمدان لخمى؛
- ابومحمد عبدالغنى بن سعيد بن على ازدى مصرى؛
- ابوالحسن عبدالوهاب بن جعفر ميدانى؛
- ابونصر عبدالوهاب بن عبدالله مزى، معروف به ابن جبان؛
- ابوالحسن على بن عبدالله بن حسن بن جهضم همدانى؛
- ابوالحسن على بن محمد بن طوق دارانى؛
- ابوالحسن على بن موسى سمسار؛
- ابوعبدالله محمد بن احمد برزى؛
- ابواسامه محمد بن احمد بن محمد بن قاسم هروى مقرى؛
- ابوبكر محمد بن حرمى مقرى؛
- ابوالحسن محمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛
- ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب [۴].
وفات
وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت [۵].
آثار
- تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛
- وصايا العلماء عند حضور الموت؛
- أخبار ابن أبي‌ذئب؛
- معرفة الصحابة؛
- المنتقى من أخبار الأصمعي [۶].
پانویس
منابع مقاله
- ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق.
- آصف فکرت، محمد، «ابن زبر»، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی