رجایی، احمدعلی

    از ویکی‌نور
    رجایی، احمد علی
    نام رجایی، احمد علی
    نام‎های دیگر بخارایی، احمد علی

    مشهدی، احمد علی

    بخارائی مشهدی، احمد علی بن غلامعلی

    نام پدر
    متولد 1295 ش
    محل تولد
    رحلت 1357 ش
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE00972AUTHORCODE

    دكتر احمدعلى رجايى بخارائى، فرزند غلامعلى، در 1295ش، در مشهد تولد يافت. تحصيلات ابتدايى را در 1309، در مشهد به پايان برد و در سال 1315 در رشته كشاورزى در كرج ديپلم گرفت. دوره ليسانس ادبيات فارسى و ليسانس حقوق را هم‌زمان در سال 1328، در دانشگاه تهران به اتمام رسانيد و آنگاه به تحصيل و پژوهش ادامه داد تا در سال 1334، در رشته زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه تهران درجه دكترا گرفت.

    رجايى از سال 1315، وارد خدمت فرهنگ شد و مشاغل متعددى، از معلمى كشاورزى تا رياست اداره كل در وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت. در 16 بهمن 1336، به رتبه دانشيارى در دانشگاه تبريز نائل آمد و از سال 1337 رسما به تدريس مشغول شد. در مهرماه 1339، به دانشكده ادبيات مشهد منتقل و پس از سه سال تدريس، به رياست آن منصوب گرديد.

    وى چند سفر علمى و تحقيقاتى به اروپا رفت و ضمن مطالعه، به تهيه فيلم نسخه‌هاى خطى براى دانشگاه مشهد و تهران اقدام نمود. در اسفند 1347 پس از 22 سال تدريس و خدمت، به درخواست خود بازنشسته شد. پس از بازنشستگى، چند سال رياست امور فرهنگى و كتابخانه‌هاى آستان قدس رضوى را بر عهده داشت و خدمات بسيارى نمود كه از آن جمله ايجاد كتابخانه وزيرى در يزد است. ضمنا براى تهيه فرهنگ‌نامه‌اى مفصل براى قرآن بر اساس قرآن‌هاى مترجم كهن، رنج فراوان برد و مقدمات آن را آماده ساخت، اما متأسفانه نتوانست آن را به پايان ببرد.

    آن‌گاه، در تهران به تدريس در دوره دكترى ادبيات پرداخت و در شناساندن شاهنامه فردوسى و غزليات حافظ برنامه‌هايى را در راديو و تلويزيون اجرا كرد. او شعر را نيكو مى‌سرود و محقق و نویسنده‌اى باذوق و توانا بود. بيش از سى مقاله تحقيقى و يازده كتاب نوشته يا تصحيح و ترجمه كرده است.

    شادروان رجايى، در تابستان 1357 پس از سه سال مبارزه با بيمارى سرطان، در تهران درگذشت و در جوار بارگاه حضرت رضا(ع)، در مكانى كه آرامگاه جدش بود، به خاک سپرده شد.

    آثار

    1. راهنماى آموختن املاى فارسى؛

    2. ترجمه متون عربى و دبيرستانى؛

    3. تصحيح و تحشيه «درس عبرت»؛

    4. فرهنگ اشعار حافظ؛

    5. يادداشتى درباره لهجه بخارائى؛

    6. متنى پارسى از قرن 4 هجرى؛

    7. تصحيح و تحشيه خلاصه شرح تعرف؛

    8. نمونه‌اى از قرآن مجيد به خط ثلث با ترجمه؛

    9. سوره مائده با ترجمه استوار فارسى؛

    10. تصحيح منتخب رونق المجالس و دبستان العارفين؛

    11. پلى ميان شعر هجايى و عروضى فارسى.

    وابسته‌ها

    فرهنگ اشعار حافظ

    خلاصه التواریخ

    خلاصه شرح تعرف بر اساس نسخه منحصر بفرد مورخ ۷۱۳ هجری