رشاد، علی‌اکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۸: خط ۵۸:


    == آثار==
    == آثار==
     
    {{ستون-شروع|2}}
    # آسیب‌شناسى ادبیات اجتماعى معاصر با درنگى در باب خشونت و مدارا؛
    # آسیب‌شناسى ادبیات اجتماعى معاصر با درنگى در باب خشونت و مدارا؛
    # تماشاى جمال؛
    # تماشاى جمال؛
    خط ۷۲: خط ۷۳:
    # الهیات فلسفى (دروس منظومه حاج ملاهادى سبزوارى)؛
    # الهیات فلسفى (دروس منظومه حاج ملاهادى سبزوارى)؛
    # سنن حاكم بر تاریخ از منظر قرآن؛
    # سنن حاكم بر تاریخ از منظر قرآن؛
    {{پایان}}


    و مقالات متعدد منتشر شده در نشریات داخلى و خارجى از جمله آثار ایشان است.
    و مقالات متعدد منتشر شده در نشریات داخلى و خارجى از جمله آثار ایشان است.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۱۳

    رشاد، علی‌اکبر
    نام رشاد، علی‌اکبر
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد 1335 ش
    محل تولد تهران
    رحلت
    اساتید حاج شیخ علی‌پناه اشتهاردی

    مرتضی بنی فضل

    جعفر سبحانی تبریزی

    مقام معظم رهبری

    برخی آثار در آمدی بر سیر و سلوک
    کد مؤلف AUTHORCODE09989AUTHORCODE

    على‌اكبر رشاد (متولد 1335ش-تهران)، محقق، پژوهشگر، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، رئیس شورای حوزه‌های علمیهٔ استان تهران،  مؤسس و سرپرست حوزهٔ علمیهٔ امام رضا(ع)

    ولادت

    در رمضان المبارک 1377ق، برابر با اردیبهشت ماه سال 1335ش در تهران متولد گردید.

    تحصیلات

    در سال ۱۳۴۰ برای فرا گیری قرآن به مکتب خانه رفت و ۱ سال بعد در مدرسه‌ای غیر دولتی آموزش کلاس اول را آغاز کرد.

    در سال ۱۳۴۷ و به تشویق پدر به فراگیری تحصیلات حوزوی پرداخت. وی دوره مقدمات تحصیلات حوزوی را طی سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۹، نزد حجت الاسلام کمالی، محمدزادهٔ مزینانی، علی افخمی (افخم‌رضایی)، آیت‌الله مجتهد زنجانی نجفی، آیت‌الله عبدالصمد خویی و در تهران فرا گرفت و سپس برای ادامهٔ تحصیل در تابستان سال ۱۳۴۹، به قم مهاجرت کرد و در مدرسهٔ علمیهٔ آیت‌الله گلپایگانی که نخستین مرکز آموزشی تحت برنامه و جدید حوزهٔ قم محسوب می شد پذیرفته و به تحصیل مشغول شد. وی برخی از دروس سطح دو حوزه نظیر معالم‌الدین را نزد آیت‌الله باکویی، مختصر المعانی را نزد آیت‌الله حاج حسن آقاتهرانی، المنطق و اصول الفقه را نزد آیت‌الله مختار امینیان گیلانی، جلد اول و دوم شرح لمعه را نزد حضرات آیات طالقانی، اشتهاردی، محمودی اشتهاردی، صلواتی اراکی و همچنین دروس تفسیر و عقائد را در محضر آیت‌الله شب‌زنده‌دار شیرازی و ادیان و فرق (بهائیت، مسیحیت و یهودیت) را نزد حجت‌الاسلام عبدالقائم شوشتری فرا گرفت.

    حجت‌الاسلام رشاد، سطوح عالی حوزه را نزد حضرات آیات حاج شیخ علی‌پناه اشتهاردی، محسن حرم‌پناهی قمی، مرتضی مقتدایی اصفهانی، مصطفی اعتمادی خواجوی تبریزی، سید ابوالفضل موسوی تبریزی (ریحانی)، مرتضی بنی فضل، رسول موسوی تهرانی، ستودهٔ اراکی، قافی یزدی، سید علی محقق داماد و جعفر سبحانی تبریزی طی کرد. پس از اتمام سطوح سه‌ گانهٔ حوزه و از سال ۱۳۵۵ و به مدت بیش از ۲۰ سال در درس خارج فقه و اصول حضرات آیات وحید خراسانی، علی مشکینی، حسینعلی منتظری در قم؛ و کلاس درس مقام معظم رهبری و آیت‌الله مجتبی تهرانی در تهران شرکت کرد و همزمان با فراگیری فقه و اصول، سطوح مختلف فلسفه را نیز نزد اساتیدی چون آیت‌الله احمد بهشتی، شهید مرتضی مطهری و آیت‌الله محمد محمدی گیلانی فرا گرفت.

    وى تحصیل مراحل عالى فقه و فلسفه اسلامى را در نظر استادان برجسته حوزه‌هاى علمى اسلامى تهران و قم سپرى كرد، و اكنون سالهاست به تحقیق و تدریس در زمینه فلسفه، منطق، فهم دین، و فقه و اصول اشتغال دارد.

    آقاى رشاد جهت حضور و ارائه مقاله در كنفرانس‌هاى علمى و مجامع فرهنگى به كشورهاى مختلف از جمله آلمان، آمریكا، اتریش، اسپانیا، انگلستان، ایتالیا، بوسنى، پاکستان، تركیه، سریلانكا، سوئیس، سوریه، عربستان، قبرس، لبنان، واتیكان، هند، یونان و... سفر كرده است.

    على اكبر رشاد بیش از دو دهه است كه در زمینه فلسفه، فلسفه دین، فقه و اصول به تحقیق و تدریس مشغول است. وى عضو شورایعالى انقلاب فرهنگى، عضو هیئت علمى مركز گفت‌وگوى ادیان، رئیس انجمن دوستى ایران و یونان، مؤسس و رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى است.

    على اكبر رشاد سرپرست تدوین كتاب دانشنامه امام على(ع) است. كتاب مذكور، در دوره بیست‌ویكم انتخاب كتاب سال جمهورى اسلامى ایران از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، به عنوان كتاب سال برگزیده شد. علاوه بر آن سرپرستى و هدایت دانشنامه قرآن‌شناسى، سرپرستى و هدایت دانشنامه فرهنگ فاطمى(س)، نظارت علمى بر تحقیق فقه و حقوق خانواده و فلسفه آن را نیز عهده‌دار بودند.

    آثار

    1. آسیب‌شناسى ادبیات اجتماعى معاصر با درنگى در باب خشونت و مدارا؛
    2. تماشاى جمال؛
    3. دین‌پژوهى معاصر؛
    4. كیش پارسایان (دروس استاد مجتبى تهرانى)؛
    5. علل ظهور سكولاریزم در غرب؛
    6. منطق فهم دین؛
    7. موانع نقد و نوآورى در حوزه دین‌پژوهى؛
    8. اختناق سپید نقد و نوآورى و گفتمان جدید؛
    9. پى‌ساختهاى معرفت‌شناختى این جهانى‌گرى؛
    10. دانش‌نامه امام على(ع)؛
    11. هندسه مناسبات دین دولت و جامعه در ایران؛
    12. الهیات فلسفى (دروس منظومه حاج ملاهادى سبزوارى)؛
    13. سنن حاكم بر تاریخ از منظر قرآن؛

    و مقالات متعدد منتشر شده در نشریات داخلى و خارجى از جمله آثار ایشان است.

    وابسته‌ها