سدآبادی، عبیدالله بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‎های ')
    جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''')
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''شيخ عبيدالله بن عبدالله سُدّآبادى''' كه با القاب آل ابن‌سینا،المفيد العالم از وى ياد شده، از عالمان شيعه قرن پنجم هجرى است. از زندگى وى اطلاع چندانى در دست نيست. تنها [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] در كتاب معالم العلماء از وى ياد كرده و به دو اثر از آثار وى اشاره كرده است.
    '''شيخ عبيدالله بن عبدالله سُدّآبادى''' كه با القاب آل ابن‌سینا،المفيد العالم از وى ياد شده، از عالمان شيعه قرن پنجم هجرى است. از زندگى وى اطلاع چندانى در دست نيست. تنها [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] در كتاب معالم العلماء از وى ياد كرده و به دو اثر از آثار وى اشاره كرده است.



    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۲۳

    سد آبادی، عبید الله بن عبدالله
    نام سد آبادی، عبید الله بن عبدالله
    نام‎های دیگر سعد آبادی، عبید الله بن عبدالله

    اسد آبادی، عبید الله بن عبدالله

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE1766AUTHORCODE

    شيخ عبيدالله بن عبدالله سُدّآبادى كه با القاب آل ابن‌سینا،المفيد العالم از وى ياد شده، از عالمان شيعه قرن پنجم هجرى است. از زندگى وى اطلاع چندانى در دست نيست. تنها ابن شهر آشوب در كتاب معالم العلماء از وى ياد كرده و به دو اثر از آثار وى اشاره كرده است.

    درباره شهرت وى به سدّآبادى حرف و حديث‌هاى فراوانى به ميان آمده است كه به نظر مصحح ظاهرا اين شهرت به جهت انتساب وى به روستاى سُدّ -كه بنا به گفته اصطخرى در دو فرسخى رى واقع است- صحيح‌تر به نظر مى‌رسد؛ ولى در اين خصوص كه آيا شهرت وى به سدّآبادى بدين جهت است كه سدّ زادگاه وى بوده يا جايى بوده كه در آنجا به تحصيل پرداخته يا در آنجا سكونت گزيده، اطلاعى در دست نيست.

    اساتيد

    ابوالحسن على بن مظفر علامه بندنيجى، ابوالحسن بن زنجى لغوى بصرى، رئيس ابويحيى بن وزير مغربى.

    آثار

    التاج الشرفى فى معجزات النبى(ص) و دلائل اميرالمؤمنين و الائمه(ع)، عيون البلاغه فى انس الحاضر و تعلّة المسافر، لوامع السقيفه و الدار و الجمل و صفين و نهروان، المقنع فى الامامه.


    وابسته‌ها

    المقنع في الإمامة