سراج‌الدین ارموی، محمود بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'می‎ک' به 'می‌ک')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    ==اساتید و شاگردان ==
    ==اساتید و شاگردان ==


    ارموی از شاگردان کمال‎الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‎الدین هندی را می‎توان نام برد.<ref>ر.ک: دولت‎آبادی، عزیز، ج1، ص125</ref>
    ارموی از شاگردان کمال‎الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‎توان نام برد.<ref>ر.ک: دولت‎آبادی، عزیز، ج1، ص125</ref>


    سراج‎الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‎الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‎الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییع‎جنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛<ref>ر.ک: همان</ref>
    سراج‎الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‎الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‎الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییع‎جنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛<ref>ر.ک: همان</ref>

    نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۴۷

    سراج‌الدين ارموي، محمود بن ابي‌بکر
    نام سراج‌الدين ارموي، محمود بن ابي‌بکر
    نام‎های دیگر ارموي، سراج‌الدين محمود

    ارموي، محمود بن ابوبکر

    سراج ارموي

    سراج‌الدين ارموي، ابوالثنا محمد بن ابي بکر

    Siracəddin Urməvi

    نام پدر ابوبکر
    متولد 594ق
    محل تولد ارومیه
    رحلت 682ق - قونیه
    اساتید کمال‎الدین یوسف
    برخی آثار شرح مطالع الأنوار في المنطق

    لوامع الأسرار في شرح مطالع الأنوار (قطب‌الدین رازی)

    کد مؤلف AUTHORCODE23002AUTHORCODE

    محمود بن ابوبکر احمد ارموی (594-682ق)، از فحول علمای عهد اباقاآن بود. که در فلسفه، فقه و اصول متبحر بود.

    تولد و وفات

    محمود بن ابوبکر احمد ارموی، در سال 594ق به دنیا آمد و در سال 682 از دنیا رفت.

    اساتید و شاگردان

    ارموی از شاگردان کمال‎الدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفی‌الدین هندی را می‎توان نام برد.[۱]

    سراج‎الدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی می‌کرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلال‎الدین محمد مولوی متوفای 672). سراج‎الدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازه‌اش شرکت کرد. او قصیده‌ای را در تشییع‎جنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛[۲]

    کاش آن روز که در پای تو شد خار اجلدست گیتی بزدی تیغ هلاکم بر سر
    تا در این روز جهان بی تو ندیدی چشمماین منم بر سر خاک تو که خاکم بر سر

    تألیفات

    1. مناهج؛
    2. بیان الحق؛
    3. مطالع الأنوار؛
    4. لطايف الحكمة؛

    بر مطالع الأنوار او شرح‎های زیادی نوشته اند که از آن جمله می‎توان شرح قطب‎الدین محمد رازی از علمای قرن هشتم هجری بر آن را نام برد که آن را به نام خواجه غیاث‎الدین تنظیم کرده است. او لطایف الحکمة را در سال 655 به نام کیکاوس بن کیخسرو به زبان فارسی نوشت و مرحوم تربیت نسخه آنرا در کتابخانه آستان قدس دیده است. این کتاب در سال 1351 به تصحیح دکتر یوسفی به چاپ رسیده است.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: دولت‎آبادی، عزیز، ج1، ص125
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    دولت‎آبادی، عزیز، سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار)، ستوده، تبریز، چاپ اول، 1377ش.

    وابسته‌ها

    لوامع الأسرار في شرح مطالع الأنوار (قطب‌الدین رازی)

    شرح مطالع الأنوار في المنطق

    التحصيل من المحصول