شرح الشاطبية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'حرز الأماني و وجه التهاني' به 'حرز الأماني و وجه التهاني ')
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    |-
    |-
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    |data-type='authors'|[[سيوطي، عبدالرحمن بن ابي‌‌بکر]] (نويسنده)
    |data-type='authors'|[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر]] (نويسنده)


    [[مکتب قرطبة]] (محقق)
    [[مکتب قرطبة]] (محقق)

    نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۴

    شرح الشاطبية
    نام کتاب شرح الشاطبية
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر (نويسنده)

    مکتب قرطبة (محقق)

    زبان عربي
    کد کنگره
    موضوع
    ناشر مؤسسة قرطبة
    مکان نشر مصر - قاهره
    سال نشر مجلد1: 1383ش , 2004م ,
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE11558AUTOMATIONCODE

    شرح الشاطبية، تألیف جلال‌الدین سیوطی، شرحی است مزجی بر کتاب «حرز الأماني و وجه التهاني في القرائات السبع»، معروف به «الشاطبية» نوشته امام‌القراء ابومحمد قاسم بن فیره شاطبى شافعى (متوفاى 590ق). خود «الشاطبية» خلاصه کتاب «التيسير» امام ابوعمرو عثمان بن سعید الدانی و یکى از مهم‌ترین آثار در علم تجوید و اصول و قواعد قرائات سبعه (قرائت‌هاى هفت‌گانه) مى‌باشد که به نظم و بسیار موجز است و به‌لحاظ زبان متن که نظم از نوع قصیده است، به «قصیده شاطبیه» و به‌لحاظ اینکه حرف روى در قصیده لام است، به «قصیده لامیه» شهرت پیدا کرده است.

    موضوع این کتاب بررسى قرائت‌هاى هفت‌گانه قرآن کریم بوده و شارح در آن به بیان رموز و حل و توضیح مشکلات و ابهامات موجود در کتاب «الشاطبية» پرداخته است. در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای موجز افزوده شده و در آن، ضمن اشاره به شرح بودن کتاب، سلسله راویان آن، از سراج‌الدین ابوحفص بلقینی تا نویسنده قصیده شاطبیه، ذکر گردیده است[۱].

    شارح در روز پنج‌شنبه، یازدهم رجب 884ق، نگارش این شرح را به پایان رسانده است[۲].

    ابتدای قصیده، با این بیت آغاز شده: «بدأت ببسم اللّه في النظم أوّلا تبارك رحمانا رحیما و موئلا» و شارح به‌صورت مزجی و کلمه کلمه، به شرح و تجزیه و ترکیب واژگان قصیده پرداخته و در مواردی، از شاهد مثال‌هایی از قرآن و روایات، استفاده کرده است؛ به‌عنوان مثال، در شرح بیت 95 از باب استعاذه: «إذا ما أردت الدهر تقرأ فأستعذ جهارا من الشيطان بالله مسجلا»، آیه 98 سوره نحل «فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ‌»؛ «پس چون قرآن مى‏خوانى، از شیطانِ مطرود به خدا پناه بر» [۳] و در شرح بیت دهم: «و إن كتاب الله أوثق شافع...»، روایتی از پیامبر(ص)، بدین عبارت: «اقرءوا القرآن فإنه یأتي يوم القيامة شفيعا لأصحابه»، شاهد مثال آورده شده است[۴].

    تحقیق و تصحیح کتاب، توسط «مكتب قرطبة للبحث العلمي و إحياء التراث أبوعاصم حسن بن عباس بن قطب»، صورت گرفته است. در پاورقی‌ها که توسط محقق نوشته شده، علاوه بر ذکر منابع[۵] و اشاره به اختلاف نسخ[۶]، توضیحاتی پیرامون برخی از روایات مذکور در متن، از جمله راویان و صحت یا ضعف روایات مذکور، ارائه گردیده است[۷].

    فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص11
    2. ر.ک: متن کتاب، ص451
    3. ر.ک: همان، ص39
    4. ر.ک: همان، ص15
    5. ر.ک: پاورقی، ص43
    6. ر.ک: همان، ص37
    7. ر.ک: همان، ص15

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها

    پیوندها