شرف الطالب في أسنی المطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''شرف الطالب فی اسنی المطالب''' تألیف [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|احمد بن حسن قسنطینی]] مشهور به [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن خطیب]] یا [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] (متوفی 810ق) از جمله کتب تراجم اندلس است. نویسنده در این اثر وفیات صحابه، محدثین و مؤلفین تا سال 807ق را گردآورده است.  
    '''شرف الطالب فی اسنی المطالب''' تألیف [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|احمد بن حسن قسنطینی]] مشهور به [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن خطیب]] یا [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] (810-740ق) از جمله کتاب‌های شرح‌حال‌نویسی سرزمین اندلس است. نویسنده در این اثر وفیات صحابه، محدثین و مؤلفین تا سال 807ق را گردآورده است.  
       
       
    محقق کتاب در مقدمه به نهضت بزرگ فکری در قرن هشتم هجری در بلاد مغرب اسلامی اشاره کرده که تمامی علوم انسانی از فقه و حدیث و تفسیر و تاریخ و تصوف و شهرهای مهمی چون بونه، قسنطیه، بجایه و تلسمان را فراگرفته بود. از جمله بزرگان این نهضت [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده است. همچنین اشاره می‌کند که از [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بالغ بر سی اثر برجای مانده و اثر حاضر از آن جمله است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص2</ref>
    محقق در مقدمه به نهضت بزرگ فکری در قرن هشتم هجری در بلاد مغرب اسلامی اشاره کرده که تمامی علوم انسانی از فقه، حدیث، تفسیر، تاریخ، تصوف و شهرهای مهمی چون بونه، قسنطیه، بجایه و تلسمان را فراگرفته بود. از جمله بزرگان این نهضت [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده است. همچنین اشاره می‌کند که از [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بالغ بر سی اثر برجای مانده و اثر حاضر از آن جمله است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4-2</ref>


    تاریخ وفیات صحابه و محدثین از جمله اموری بوده که اهل حدیث به جهت خوف از مدلسین و متقلبین بر حفظ آن اصرار داشته‌اند و [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] آنچه را که از وفیات صحابه، علما، محدثین و مؤلفین توانسته در این کتاب به شیوه‌ای نو گرد آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-6</ref>   
    تاریخ وفیات صحابه و محدثین از جمله اموری بوده که اهل حدیث به جهت خوف از مدلسین و متقلبین بر حفظ آن اصرار داشته‌اند و [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] آنچه را که از وفیات صحابه، علما، محدثین و مؤلفین توانسته در این اثر به شیوه‌ای نو گرد آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-6</ref>   


    این کتاب مشتمل بر شرح‌حال و تراجم رجال تصوف و مالکیه در بلاد مغرب و اندلس که [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا هنگام وفاتش به سال 739ق به روش مبسوط یا موجز نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4</ref>‏ قابل توجه آنکه در این سال ابوالفتح بن منعه موصلی شافعی وفات یافته است،<ref>ر.ک: متن کتاب، ص235</ref>‏ اما همان‌گونه که خود محقق اثر اشاره کرده [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا سال 810 زنده بوده است و شاهد آن هم ذکر وفیات تا سال 807ق است.  
    کتاب مشتمل بر شرح‌حال و تراجم رجال تصوف و مالکیه در بلاد مغرب و اندلس که [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا هنگام وفاتش به سال 739ق به روش مبسوط یا موجز نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4</ref>‏ قابل توجه آنکه در این سال ابوالفتح بن منعه موصلی شافعی وفات یافته است،<ref>ر.ک: متن کتاب، ص235</ref>‏ اما همان‌گونه که محقق اشاره کرده [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] تا سال 810 زنده بوده است و شاهد آن هم ذکر وفیات تا سال 807ق است.  


    اولین شخصیتی که از وی در کتاب یاد شده خدیجه کبری(س) است که سال قبل از هجرت وفات یافت<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> پس از آن به نام دیگر صحابه و شخصیت‌ها به ترتیب سال اشاره شده است. نویسنده در سال چهلم هجری با لفظ «توفی» به رحلت علی بن ابی‌طالب(ع) در نزدیک شصت سالگی اشاره می‌کند و البته محقق اثر با «استشهد» این اشتباه نویسنده را اصلاح می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>‏ محمد بن عبدالرحمن مراکشی ضریر آخرین شخصیتی است که نویسنده از او گزارش می‌دهد. او فقیه و اهل بونه و همشهری [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده و در انتهای سال 807 رحلت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص260</ref>‏     
    اولین شخصیتی که از وی یاد شده خدیجه کبری(س) است که سال قبل از هجرت وفات یافت<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> پس از آن به نام دیگر صحابه و شخصیت‌ها به ترتیب سال اشاره شده است. نویسنده در سال چهلم هجری با لفظ «توفی» به رحلت علی بن ابی‌طالب(ع) در نزدیک شصت سالگی اشاره می‌کند و البته محقق اثر با «استشهد» این اشتباه نویسنده را اصلاح می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31</ref>‏ محمد بن عبدالرحمن مراکشی ضریر آخرین شخصیتی است که نویسنده از او گزارش می‌دهد. او فقیه و اهل بونه و همشهری [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن قنفذ]] بوده و در انتهای سال 807 رحلت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص260</ref>‏     


    [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن‌ قنفذ‌]] کتاب دیگری با عنوان «الوفیات» نوشته که ذیلی بر همین کتاب است.<ref>ر.ک: یوسفی اشکوری، حسن، ص489</ref>‏   
    [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابن‌ قنفذ‌]] کتاب دیگری با عنوان «الوفیات» نوشته که ذیلی بر همین کتاب است.<ref>ر.ک: یوسفی اشکوری، حسن، ص489</ref>‏   
       
       
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۵۲: خط ۵۴:
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها‎‏]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها‎‏]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

    نسخهٔ ‏۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۲

    شرف الطالب في أسني المطالب
    شرف الطالب في أسنی المطالب
    پدیدآورانابن‌قنفذ، احمد بن حسن (نويسنده) قاضی، محمد بن یوسف (محقق)
    عنوان‌های دیگرکتاب شرف الطالب فی اسنی المطالب
    ناشرشرکة نوابغ الفکر
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1430ق - 2009م
    چاپ1
    شابک978-977-6305-53-3
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ش‎‏4 203 ‏CT‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرف الطالب فی اسنی المطالب تألیف احمد بن حسن قسنطینی مشهور به ابن خطیب یا ابن قنفذ (810-740ق) از جمله کتاب‌های شرح‌حال‌نویسی سرزمین اندلس است. نویسنده در این اثر وفیات صحابه، محدثین و مؤلفین تا سال 807ق را گردآورده است.

    محقق در مقدمه به نهضت بزرگ فکری در قرن هشتم هجری در بلاد مغرب اسلامی اشاره کرده که تمامی علوم انسانی از فقه، حدیث، تفسیر، تاریخ، تصوف و شهرهای مهمی چون بونه، قسنطیه، بجایه و تلسمان را فراگرفته بود. از جمله بزرگان این نهضت ابن قنفذ بوده است. همچنین اشاره می‌کند که از ابن قنفذ بالغ بر سی اثر برجای مانده و اثر حاضر از آن جمله است[۱]

    تاریخ وفیات صحابه و محدثین از جمله اموری بوده که اهل حدیث به جهت خوف از مدلسین و متقلبین بر حفظ آن اصرار داشته‌اند و ابن قنفذ آنچه را که از وفیات صحابه، علما، محدثین و مؤلفین توانسته در این اثر به شیوه‌ای نو گرد آورده است[۲]

    کتاب مشتمل بر شرح‌حال و تراجم رجال تصوف و مالکیه در بلاد مغرب و اندلس که ابن قنفذ تا هنگام وفاتش به سال 739ق به روش مبسوط یا موجز نوشته است[۳]‏ قابل توجه آنکه در این سال ابوالفتح بن منعه موصلی شافعی وفات یافته است،[۴]‏ اما همان‌گونه که محقق اشاره کرده ابن قنفذ تا سال 810 زنده بوده است و شاهد آن هم ذکر وفیات تا سال 807ق است.

    اولین شخصیتی که از وی یاد شده خدیجه کبری(س) است که سال قبل از هجرت وفات یافت[۵] پس از آن به نام دیگر صحابه و شخصیت‌ها به ترتیب سال اشاره شده است. نویسنده در سال چهلم هجری با لفظ «توفی» به رحلت علی بن ابی‌طالب(ع) در نزدیک شصت سالگی اشاره می‌کند و البته محقق اثر با «استشهد» این اشتباه نویسنده را اصلاح می‌کند[۶]‏ محمد بن عبدالرحمن مراکشی ضریر آخرین شخصیتی است که نویسنده از او گزارش می‌دهد. او فقیه و اهل بونه و همشهری ابن قنفذ بوده و در انتهای سال 807 رحلت کرده است.[۷]

    ابن‌ قنفذ‌ کتاب دیگری با عنوان «الوفیات» نوشته که ذیلی بر همین کتاب است.[۸]


    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص4-2
    2. ر.ک: متن کتاب، ص7-6
    3. ر.ک: مقدمه محقق، ص4
    4. ر.ک: متن کتاب، ص235
    5. ر.ک: همان، ص8
    6. ر.ک: متن کتاب، ص31
    7. ر.ک: همان، ص260
    8. ر.ک: یوسفی اشکوری، حسن، ص489

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. یوسفی اشکوری، حسن، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 4، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.

    وابسته‌ها