صدر، سید رضا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[الاجتهاد و التقلید (صدر، رضا)]] | ||
[[راه مهدی (عج)]] | |||
[[ | [[استقامت]] | ||
[[ | [[تفسیر سوره حجرات]] | ||
[[ | [[دروغ]] | ||
[[ | [[نهج الحق و کشف الصدق]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۶
| نام | صدر، رضا |
|---|---|
| نام‌های دیگر | صدر، رضا بن صدرالدین
آیت‌الله سید رضا صدر |
| نام پدر | سید صدرالدین صدر |
| متولد | 1299 ش |
| محل تولد | مشهد مقدس |
| رحلت | 1373ش یا 1415 ق |
| اساتید | سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى |
| برخی آثار | الاجتهاد و التقلید (صدر، رضا) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00005AUTHORCODE |
سید رضا صدر (1299-1373ش)، فقیه، مجتهد، اصولی، استاد، برادر امام موسی صدر، فرزند سید صدرالدین صدر
ولادت
در سال 1299ش، در بیت علم و تقوا و مرجعیت، در مشهد مقدس به دنیا آمد.
خاندان
پدر وى آیت‌اللّه سید صدرالدین صدر، از علما و مراجع بزرگ زمان بود و پس از رحلت حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى اداره حوزه علمیه قم را به همراه دو تن از مراجع عصر برعهده گرفت.
ایشان همچنین برادر بزرگ امام موسى صدر، مرجع و رهبر فقید لبنان است.
تحصیلات
سید رضا مقدمات و سطح را در مشهد فراگرفت و در 25 سالگى به‌همراه پدرش به حوزه قم عزیمت کرد.
اساتید
وى در قم از محضر آیات عظام سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى، سید محمد محقق داماد، سید حسن صدر، سید محمد حجت کوه‌کمره‌اى، سید حسین بروجردى و سید روح‌اللّه خمینى استفاده برد.
جایگاه علمی
وی از چهل سالگى به تدریس دروس خارج پرداخت. این عالم بزرگوار بر علوم معقول و منقول مانند تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، ادبیات عرب و عجم، حکمت و فلسفه و اخلاق و عرفان مسلط بود و با زبان‌هاى فرانسه و انگلیسى نیز آشنایى داشت.
وفات
وى در سال ۱۱ آبان ۱۳۷۳ش (۲۶ جمادی‌الاول ۱۴۱۵ق)، در سن هفتاد و سه سالگى در تهران بدرود حیات گفت. روز بعد، پیکرش از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد. پس از اقامه نماز توسط سید موسی شبیری زنجانی، در صحن بزرگ حرم، حجره ۳۳ به خاک سپرده شد.
آثار
- اجتهاد و تقلید؛
- تفسیر سوره حجرات؛
- قرآن‌شناسى؛
- بانوى کربلا؛
- محمد(ص) في القرآن؛
و...