صفایی حائری، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'روحاني' به 'روحانی')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۱: خط ۴۱:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''مرحوم شيخ على صفايى حائرى''' (1330-1378ش)، معروف به ('''عين - صاد''')، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه  
    '''مرحوم شيخ على صفايى حائرى''' (1330-1378ش)، معروف به ('''عين - صاد''')، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه  



    نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۳۱

    صفایی حائری، علی
    نام صفایی حائری، علی
    نام های دیگر ص‍اد، ع‍ل‍ی

    ص‍اد، ع‍ی‍ن

    ع‍ی‍ن‌ - ص‍اد

    نام پدر حاج شيخ عباس صفايى حائرى
    متولد 1330ش
    محل تولد قم
    رحلت 1378ش یا 1420ق
    اساتید اعتمادى

    سيد مهدى روحانى

    شيخ مرتضى حائرى

    برخی آثار روش برداشت از قرآن

    روش برداشت از نهج‌البلاغه

    تطهیر با جاری قرآن

    کد مؤلف AUTHORCODE4441AUTHORCODE

    مرحوم شيخ على صفايى حائرى (1330-1378ش)، معروف به (عين - صاد)، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه

    ولادت

    او فرزند مرحوم حاج شيخ عباس صفايى حائرى و نوه‌ى شيخ محمدعلى صفايى حائرى در شهر مقدس قم، در سال 1330 ديده به جهان گشود.

    تحصیلات

    پس از سپرى نمودن دوران كودكى و با گذراندن دوره‌ى دبستان و اتمام كلاس ششم نظام قديم آن دوره، در سنّ سيزده سالگى شروع به تحصيل علوم دينى و حوزوى نمود.

    اساتيد

    دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد و از اساتيدى بهره جست كه عبارتند از:

    آقايان حجج اسلام و آيات بزرگوار بنى فضل، سيد محسن حسابه‌اى، اعتمادى، فاضل هرندى و آميرزا ابوالفضل موسوى تبريزى و شهيد محراب آيت‌اللَّه مدنى، سيد مهدى روحانى و آیت‌الله سبحانى، شيخ نصرت اللَّه بناروانى و فاضل قفقازى، فاضل و ستوده و ميرزا حسين نورى، شيخ مرتضى حائرى و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.

    ايشان هم‌زمان با شروع دروس حوزوى به مطالعه‌ى سريع و دقيق و وسيع ادبيات معاصر و داستان‌نويسان ايرانى روى آورد:

    خود چنين مى گويد: «شايد سيزده ساله بودم كه داستان‌هاى صادق هدايت را تمام كردم. داستان‌هايى كه درد و رنج انسان را مشخص مى‌ساخت و پوچى و بن‌بست او را نشان مى‌داد».

    پس از آشنايى با ادبيات كودكان در سطح مجله‌هاى كودك آن روزگار و دستيابى به ادبيات نوجوان در سطح وسيع، حدود سن چهارده سالگى بود كه به تاريخ ادبيات ايران و عرب و ژاپن و چين و يونان و اسپانيا و آفريقا و آمريكاى لاتين و كشورهاى غربى روى آورد و با نمونه‌هايى از شاه‌كارهاى ادبى در هر دوره آشنا گشت.

    در همين دوره بود كه با حرف‌هاى فرانتس كافكا و صادق هدايت و تحليل‌هاى پوچ‌گراى غربى و آمريكاى لاتينى و طرح‌هاى نواگزيستانسيا ليستى و ماركسيستى و تلفيقى از اين همه آشنا شد و اين‌ها را از زبان ادبيات مى‌شنيد و جواب مى‌گفت.

    مطالعه‌ى اين همه و بيش از دويست هزار صفحه ادبيات، آن هم در مدت زمان كوتاهى، بيشتر از آن جهت برايش ضرورى بود كه احساس مى‌كرد دانشمندان و اديبان شرق و غرب، ذهن انسان گرفتار جنگ و سرگشته‌ى ماشين و سرعت را با ادبيات تغذيه مى‌كنند و اساس نفى خدا، نفى مذهب و نفى رسالت و معاد و وحى، در ميان طنزها و تمسخرها و يا تجزيه و تحليل‌هايى از درد و رنج در انسان و ظلم و ستم در جامعه و تفاوت و تبعيض در آفرينش، ريخته مى‌شود.

    ايشان در بهمن‌ماه سال 62 به‌عنوان مبلغ از طرف حوزه‌ى علميه‌ى قم عازم جبهه‌هاى جنگ شد كه از اوائل بلوغ اين كشش و اين عشق و احساس به مرگ و شهادت را در خود احساس مى‌كرد و اين عشق و احساس ريشه در تنگى دنيا و حالت‌هايى داشت كه از پدر خويش نسبت به مرگ مشاهده مى‌كرد.

    بارها شنيده بوديم كه مى‌گفت: مَثَل من مَثَل مسافرى است كه حتى بار و ساكش را زمين نگذاشته و هر لحظه آماده‌ى رفتن و حركت است. فرزند بزرگش، محمد در اين ميان زودتر از پدر خود در جبهه‌هاى جنگ رفتن را تجربه كرد و به شهادت رسيد.

    وفات

    سر انجام ايشان در مسیر زيارت حضرت على بن موسى الرضا(ع) با وقوع سانحه‌اى در سحرگاه بيست و دوم تيرماه 1378 جام حق را سركشيد و به لقاء و ديدار دوست شتافت و روح بلند و آسمانى‌اش از زمين رخت بربست كه او گمنام در زمين و مشهور در آسمان بود.


    آثار

    1. مسئوليت و سازندگى؛
    2. انسان؛
    3. روش نقد؛
    4. استاد و درس، صرف و نحو؛
    5. درآمدى بر علم اصول؛
    6. روش برداشت از قرآن؛
    7. رشد؛
    8. صراط؛
    9. تطهير با جارى قرآن؛
    10. غدير؛
    11. عاشورا؛
    12. وارثان عاشورا؛
    13. تو مى‌آيى؛
    14. درس‌هايى از انقلاب؛
    15. از معرفت دينى تا حكومت دينى؛
    16. بررسى؛
    17. حقيقت حج؛
    18. فقر و انفاق؛
    19. روابط متكامل زن و مرد؛
    20. يادنامه؛
    21. نامه‌هاى بلوغ؛
    22. ذهنيت و زاويه ديد؛
    23. و با او، با نگاه فرياد مى‌كرديم؛
    24. بشنو از نى؛
    25. چهل حديث از امام حسين(ع)؛
    26. شرحى بر دعاهاى روزانه حضرت زهرا(س)؛
    27. روزهاى فاطمه(س)؛
    28. نظام اخلاقى اسلام؛
    29. نقدى بر: فلسفه دين، خدا در فلسفه، هرمنوتيك كتاب و سنت؛
    30. از وحدت تا جدايى؛
    31. پاسخ به پيام نهضت آزادى؛
    32. آيه‌هاى سبز؛
    33. مشهور آسمان؛
    34. استاد و درس؛ ادبيات، هنر، نقد.

    وابسته‌ها

    روش برداشت از قرآن

    تطهیر با جاری قرآن

    روش برداشت از نهج‌البلاغه

    استاد و درس (صرف و نحو)

    شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)

    اندیشه من

    نامه‌های بلوغ

    چهل حدیث از امام حسین علیه‌السلام

    اخبات

    روزهای فاطمه علیهاالسلام

    درسهایی از انقلاب (قیام)

    حرکت (تحلیل جریان فکری و تربیتی انسان)

    تربیت کودک

    از معرفت دینی تا حکومت دینی

    و با او با نگاه، فریاد می‌کردیم

    نظام اخلاقی اسلام(صفائی حائری)

    نقدی بر فلسفه دین خدا در فلسفه هرمنوتیک کتاب و سنت

    در آمدی بر علم اصول و جایگاه فقه و شوون فقیه

    روابط متکامل زن و مرد

    صراط

    درسهایی از انقلاب (تقیه)

    از وحدت تا جدایی

    ذهنیت و زاویه دید

    انسان در دو فصل

    آیه‌های سبز

    بررسی

    فقر و انفاق

    حقیقت حج به ضمیمه ی ذبح، عامل حیات برتر

    پاسخ به پیام نهضت آزادی

    بشنو از نی

    استاد و درس: ادبیات، هنر، نقد

    روش نقد

    رشد

    عاشورا

    غدیر

    تو می‌آیی

    وارثان عاشورا

    مسئولیت و سازندگی

    یادنامه زنده یاد علی صفایی حایری

    درسهایی از انقلاب (انتظار)

    نگاهی به تاریخ معاصر ایران

    خط انتقال معارف

    فوز سالک

    مشکلات حکومت دینی

    عاشورا (ويرايش قديم)

    استاد و درس

    انسان در دو فصل (ويرايش جديد)

    تو می‌آيي (ويرايش جديد)

    بهار رويش: مروري بر دعاهاي ورود و وداع ماه رمضان

    روحانیت و حوزه: مشکلات و راهکارها

    رشد: تفسير سوره والعصر

    درسهایی از انقلاب (انتظار) (ويرايش جديد)

    حيات برتر: معاد از منظر قرآن

    تطهير با جاری قرآن

    روش برداشت از قرآن

    تطهیر با جاری قرآن 3