عبادی، مظفر بن اردشیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(←آثار:) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03421.jpg|بندانگشتی|عبادی، مظفر بن اردشیر]] | [[پرونده:NUR03421.jpg|بندانگشتی|عبادی، مظفر بن اردشیر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عبادی، مظفر بن اردشیر | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | عبادی، اب‍و ال‍م‍ظف‍ر منصور | ||
عبادی، اب‍و منصور مظفر | عبادی، اب‍و منصور مظفر | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |اردشیر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |491ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستاى سنج عباد مرو | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |547 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[نصرالله خُشنامى]] | ||
[[عبدالغفار شيروى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[مناقب الصوفية]] | ||
[[صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |کد مؤلف | ||
|کد | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03421AUTHORCODE | ||
|data-type= | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''قطب‌الدين ابوالمظفر منصور بن اردشير عبادى مروزى''' (491-547ق)، ملقب به امير و معروف به امير قطب‌الدين يا قطب عبادى و مشهور به واعظ، فقيه و محدث، در روستاى سنج عباد، از قراء مرو، به دنيا آمد و بدين جهت به عبادى مشهور شد. | |||
==تحصیلات== | |||
وى از [[نصرالله خُشنامى]] و [[عبدالغفار شيروى]] و عده‌اى ديگر حديث شنيد. او از طرف سلطان سنجر به بغداد رفت و مدت سه سال در جامع قصر و در دارالسلطنه به وعظ پرداخت و مردم بر گردش ازدحام مى‌نمودند. او در جامع قصر املاءِ حديث مى‌كرد. ابن اخضر و حمزة بن قبيطى و محمدبن مكرم از وى حديث روايت كرده‌اند. نيكوئى و حسن وعظ وى ضرب‌المثل بود. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] گويد كه او زيبا كلام بود و از مواعظ او مجلداتى گردآورى كرده‌اند. | |||
==وفات== | |||
عبادى در عسكر مكرم خوزستان درگذشت. | |||
== آثار== | |||
ابوسعيد سمعانى گويد كه از او رساله‌اى در «شرب الخمر» ديده است. همچنين مناقب الصوفية و صوفى‌نامه از وى مى‌باشد. | ابوسعيد سمعانى گويد كه از او رساله‌اى در «شرب الخمر» ديده است. همچنين مناقب الصوفية و صوفى‌نامه از وى مى‌باشد. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
[[مناقب | {{وابسته‌ها}} | ||
[[مناقب الصوفية]] | |||
[[ | [[صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه]] | ||
[[ مناقب الصوفیة]] | [[مناقب الصوفیة]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:فروردین(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۶
| نام | عبادی، مظفر بن اردشیر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عبادی، اب‍و ال‍م‍ظف‍ر منصور
عبادی، اب‍و منصور مظفر عبادی، قطب ال‍دی‍ن |
| نام پدر | اردشیر |
| متولد | 491ق |
| محل تولد | روستاى سنج عباد مرو |
| رحلت | 547 ق |
| اساتید | نصرالله خُشنامى |
| برخی آثار | مناقب الصوفية |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03421AUTHORCODE |
قطب‌الدين ابوالمظفر منصور بن اردشير عبادى مروزى (491-547ق)، ملقب به امير و معروف به امير قطب‌الدين يا قطب عبادى و مشهور به واعظ، فقيه و محدث، در روستاى سنج عباد، از قراء مرو، به دنيا آمد و بدين جهت به عبادى مشهور شد.
تحصیلات
وى از نصرالله خُشنامى و عبدالغفار شيروى و عده‌اى ديگر حديث شنيد. او از طرف سلطان سنجر به بغداد رفت و مدت سه سال در جامع قصر و در دارالسلطنه به وعظ پرداخت و مردم بر گردش ازدحام مى‌نمودند. او در جامع قصر املاءِ حديث مى‌كرد. ابن اخضر و حمزة بن قبيطى و محمدبن مكرم از وى حديث روايت كرده‌اند. نيكوئى و حسن وعظ وى ضرب‌المثل بود. ابن جوزى گويد كه او زيبا كلام بود و از مواعظ او مجلداتى گردآورى كرده‌اند.
وفات
عبادى در عسكر مكرم خوزستان درگذشت.
آثار
ابوسعيد سمعانى گويد كه از او رساله‌اى در «شرب الخمر» ديده است. همچنين مناقب الصوفية و صوفى‌نامه از وى مى‌باشد.