عرفان، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می کرد' به ' می‌کرد') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR07157.jpg|بندانگشتی|عرفان، محمود]] | [[پرونده:NUR07157.jpg|بندانگشتی|عرفان، محمود]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عرفان، محمود | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | میرزا محمود خان کشمیری | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1279 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |شیراز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1355 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
[[جغرافیای تاریخی سرزمینهای اسلامی خلافت شرقی]] | |||
جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی | |||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07157AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|عرفان (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمود عرفان شیرازى''' (۱۲۷۹ـ ۱۳۵5ش)، نویسنده، قاضی، روزنامه‌نگار و مترجم، شاعر، از اعضاى عالى رتبه‌ى وزارت دادگسترى | |||
== ولادت == | |||
در مهرماه سال ۱۲۷9ش در شیراز به دنیا آمد. | |||
وی یکی از قضات صاحب نام، شعرا و نویسندگان معروف بود و چون در اشعار عرفان تخلص می‌کرد، نام خانوادگی خود را از کشمیری به عرفان تغییر داد. | |||
== تحصیلات == | |||
دوره مقدماتی را در شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فوت پدر و حدود چهل روز بعد از آن درگذشت مادرش، سرپرستی اعضای خانواده عملاً بر عهده وی قرار گرفت. | |||
محمود شانزده ساله بود که به تهران آمد و در کنار کار و تلاش معاش، به تحصیل در مدرسه دارالفنون مشغول شد و به فراگیری علوم قدیمه و دینی پرداخت. سپس وارد مدرسه عالی سیاسی شد و لیسانس قضایی گرفت. در نیمه دهه ۱۲۹۰ش، در مدرسه عالی تجارت که زیر نظر اداره فلاحت و تجارت و فوائد عامه اداره می‌شد، به معلمی پرداخت. در کنار تدریس، به کار ترجمه در مجله تعلیم و تربیت مشغول بود. | |||
عرفان در سال ۱۳۰۶ش از طرف علی اکبر خان داور به عدلیه نوین دعوت شد. در شهریورماه همین سال، به عنوان عضو علی‌البدل محکمه استیناف اصفهان به کار قضایی پرداخت. دیگر عناوین شغلی او عبارتند از: عضو محکمه استیناف اصفهان، قاضی محکمه استیناف آذربایجان، عضو استیناف محکمه استان فارس، کفیل استیناف اهواز (۱۳۱۵ش.)، رئیس استیناف خوزستان (۱۳۱۷ش.)، مستشار استیناف مرکز، رئیس شعبه ۵ دادگاه استان مرکز، رئیس کل دادگاه استان خوزستان، رئیس شعبه ۶ دادگاه استان ۱و ۲ (۱۳۱۸ش.)، رئیس دادگاه جنایی تهران (۲۰-۱۳۱۹ش)، رئیس دادگاه شعبه ۴ استان ۱ و ۲، رئیس شعبه ۳ دادگاه استان ۱ و ۲، مستشار دیوان عالی کشور، رئیس شعبه ۳ دیوان عالی کشور. | |||
عرفان، به زبانهای انگلیسی، فرانسه و عربی احاطه و تسلط کامل داشت و در زمینه‌های علمی، ادبی تاریخ و جغرافیا قلم می‌زد. از او مقالات علمی مفصلی در نشریه‌های مختلف به ویژه شفق سرخ چاپ شده است. او حافظ قسمت اعظم قرآن کریم بود و تا آخر عمر به تحقیق و ترجمه و تدوین پرداخت. | |||
تا سال 1338ق در شیراز به سربرد و در همان سال، چهار شماره از مجله‌ى «خاور» را منتشر کرد. پس از آن به تهران آمد و در وزارت دادگسترى به خدمت مشغول شد و چند سالى نیز در دادگسترى اصفهان کار مى‌کرد. سپس به تهران بازگشت و در سال 1341ق روزنامه‌ى «آسمان» را منتشر کرد. | |||
== وفات == | |||
میرزا محمودخان عرفان شیرازی، پس از ۷۹ سال عمر پر تلاش در بیست و یکم ۱۳۵۵ش در تهران بدرود حیات گفت. پیکرش در قبرستان امامزاده قاسم (س.) در ظهیرالدوله تهران به خاک سپرده شده است. | |||
== آثار== | == آثار== | ||
# ترجمه‌ى اطلس | # ترجمه‌ى اطلس تاریخى اسلامى | ||
# ترجمه‌ى | # ترجمه‌ى جغرافیاى تاریخى سرزمین‌هاى خلافت شرقى | ||
# ترجمه‌ى حواء امروز | # ترجمه‌ى حواء امروز | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# اثر آفرینان، ج4، ص174. | |||
اثر | # [https://www.ghazavatonline.com/14599/biography-of-mirza-mahmoud-khan-keshmiri-famous-to-erfan-shirazi/ قضاوت آنلاین] | ||
{{قاضیان}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[جغرافیای تاریخی | |||
[[جغرافیای تاریخی سرزمینهای اسلامی خلافت شرقی]] | |||
| خط ۵۹: | خط ۷۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:فروردین(1400)]] | |||
[[رده:قاضیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۵
| نام | عرفان، محمود |
|---|---|
| نام‌های دیگر | میرزا محمود خان کشمیری |
| نام پدر | |
| متولد | 1279 ش |
| محل تولد | شیراز |
| رحلت | 1355 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار |
جغرافیای تاریخی سرزمینهای اسلامی خلافت شرقی جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07157AUTHORCODE |
محمود عرفان شیرازى (۱۲۷۹ـ ۱۳۵5ش)، نویسنده، قاضی، روزنامه‌نگار و مترجم، شاعر، از اعضاى عالى رتبه‌ى وزارت دادگسترى
ولادت
در مهرماه سال ۱۲۷9ش در شیراز به دنیا آمد.
وی یکی از قضات صاحب نام، شعرا و نویسندگان معروف بود و چون در اشعار عرفان تخلص می‌کرد، نام خانوادگی خود را از کشمیری به عرفان تغییر داد.
تحصیلات
دوره مقدماتی را در شیراز آغاز کرد، اما به دلیل فوت پدر و حدود چهل روز بعد از آن درگذشت مادرش، سرپرستی اعضای خانواده عملاً بر عهده وی قرار گرفت.
محمود شانزده ساله بود که به تهران آمد و در کنار کار و تلاش معاش، به تحصیل در مدرسه دارالفنون مشغول شد و به فراگیری علوم قدیمه و دینی پرداخت. سپس وارد مدرسه عالی سیاسی شد و لیسانس قضایی گرفت. در نیمه دهه ۱۲۹۰ش، در مدرسه عالی تجارت که زیر نظر اداره فلاحت و تجارت و فوائد عامه اداره می‌شد، به معلمی پرداخت. در کنار تدریس، به کار ترجمه در مجله تعلیم و تربیت مشغول بود.
عرفان در سال ۱۳۰۶ش از طرف علی اکبر خان داور به عدلیه نوین دعوت شد. در شهریورماه همین سال، به عنوان عضو علی‌البدل محکمه استیناف اصفهان به کار قضایی پرداخت. دیگر عناوین شغلی او عبارتند از: عضو محکمه استیناف اصفهان، قاضی محکمه استیناف آذربایجان، عضو استیناف محکمه استان فارس، کفیل استیناف اهواز (۱۳۱۵ش.)، رئیس استیناف خوزستان (۱۳۱۷ش.)، مستشار استیناف مرکز، رئیس شعبه ۵ دادگاه استان مرکز، رئیس کل دادگاه استان خوزستان، رئیس شعبه ۶ دادگاه استان ۱و ۲ (۱۳۱۸ش.)، رئیس دادگاه جنایی تهران (۲۰-۱۳۱۹ش)، رئیس دادگاه شعبه ۴ استان ۱ و ۲، رئیس شعبه ۳ دادگاه استان ۱ و ۲، مستشار دیوان عالی کشور، رئیس شعبه ۳ دیوان عالی کشور.
عرفان، به زبانهای انگلیسی، فرانسه و عربی احاطه و تسلط کامل داشت و در زمینه‌های علمی، ادبی تاریخ و جغرافیا قلم می‌زد. از او مقالات علمی مفصلی در نشریه‌های مختلف به ویژه شفق سرخ چاپ شده است. او حافظ قسمت اعظم قرآن کریم بود و تا آخر عمر به تحقیق و ترجمه و تدوین پرداخت.
تا سال 1338ق در شیراز به سربرد و در همان سال، چهار شماره از مجله‌ى «خاور» را منتشر کرد. پس از آن به تهران آمد و در وزارت دادگسترى به خدمت مشغول شد و چند سالى نیز در دادگسترى اصفهان کار مى‌کرد. سپس به تهران بازگشت و در سال 1341ق روزنامه‌ى «آسمان» را منتشر کرد.
وفات
میرزا محمودخان عرفان شیرازی، پس از ۷۹ سال عمر پر تلاش در بیست و یکم ۱۳۵۵ش در تهران بدرود حیات گفت. پیکرش در قبرستان امامزاده قاسم (س.) در ظهیرالدوله تهران به خاک سپرده شده است.
آثار
- ترجمه‌ى اطلس تاریخى اسلامى
- ترجمه‌ى جغرافیاى تاریخى سرزمین‌هاى خلافت شرقى
- ترجمه‌ى حواء امروز
منابع مقاله
- اثر آفرینان، ج4، ص174.
- قضاوت آنلاین