عرفانیان یزدی، غلامرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۵: خط ۴۵:
    </div>
    </div>


    '''غلامرضا عرفانيان خراسانى''' (1310-1382ش)، عالم، خطیب،نویسنده، از شاگردان [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، عضو برجسته گروه تحقیق [[معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة|معجم رجال الحدیث]] زیر نظر مرحوم [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]]، قاضی دادگاه انقلاب اسلامی (خانواده) در تهران و پاسخ‌گویی به مسائل شرعی دفتر [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبری]] در قم
    '''غلامرضا عرفانيان خراسانى''' (1310-1382ش)، عالم، خطیب، نویسنده، از شاگردان [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، عضو برجسته گروه تحقیق [[معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة|معجم رجال الحدیث]] زیر نظر مرحوم [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]]، قاضی دادگاه انقلاب اسلامی (خانواده) در تهران و پاسخ‌گویی به مسائل شرعی دفتر [[خامنه‌ای، سید علی|مقام معظم رهبری]] در قم


    == ولادت ==
    == ولادت ==

    نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۹

    عرفانیان یزدی، غلامرضا
    نام عرفانیان یزدی، غلامرضا
    نام‌های دیگر عرفانیان، غلامرضا

    عرفانیان الیزدی، غلامرضا

    عرفانیان خراسانی، غلامرضا

    نام پدر عبدالنبی خراسانی
    متولد 1310ش
    محل تولد مشهد
    رحلت 5 رمضان المبارک 1424ق برابر با 9 آبان 1382ش
    اساتید آیت‌الله خويى

    امام خمینی

    شيخ محمدرضا مظفر

    آیت‌الله حكيم

    برخی آثار

    الرای السدید في الاجتهاد و التقلید و الاحتیاط و القضاء

    تتمیم کتاب أصول الفقه (أصالة البراءة، أصالة الاشتغال، أصالة التخییر)

    مشایخ الثقات: الحلقة الاولی

    کد مؤلف AUTHORCODE00667AUTHORCODE

    غلامرضا عرفانيان خراسانى (1310-1382ش)، عالم، خطیب، نویسنده، از شاگردان امام خمینی، عضو برجسته گروه تحقیق معجم رجال الحدیث زیر نظر مرحوم آیت‌الله خویی، قاضی دادگاه انقلاب اسلامی (خانواده) در تهران و پاسخ‌گویی به مسائل شرعی دفتر مقام معظم رهبری در قم

    ولادت

     در سال ۱۳۱۰ ش. در خانواده ای علمی و مذهبی در مشهد مقدس پا به عرصه وجود نهاد. پدرش شیخ عبدالنبی خراسانی، از شاگردان حاج آقا حسین قمی و شیخ محمد کفایی، فرزند مرحوم آخوند خراسانی است.

    تحصیلات

    ايشان، پس از دوران كودكى و نوجوانى، ادبيات و سطوح را در حوزه مشهد مقدس گذرانيد، سپس در سال 1375ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و در درس‌هاى حضرات آيات عظام: آیت‌الله خويى و آیت‌الله حكيم و شيخ محمدرضا مظفر شركت كرد و مبانى علمى‌اش را استوار ساخت و تقريرات درس آنان را نگاشت.

    او در نجف در تحقيق برخى از مجلدات «بحار الانوار» و كتب اربعه شركت جست و جزو اعضاى گروه تحقيق «معجم رجال الحديث» آيت‌اللّه‌ خويى بود، سپس به قم آمد و يك‌سره به تحقيق و تأليف و تدريس سطوح پرداخت و همچنان زمانى هم در مشهد مقدس اقامت گزيد.

    وفات

    آن عالم بزرگوار پس از عمرى تحقيق و تأليف، در اثر بيمارى در روز جمعه 5 رمضان المبارک 1424ق برابر با 9 آبان 1382ش در سن 75 سالگى درگذشت و پيكر پاکش پس از تشييع و نماز در سالن علمای قبرستان باغ بهشت قم - روبروی گلزار شهدا  به خاک سپرده شد.

    آثار

    1. صلاة الليل؛
    2. تتميم اصول الفقه؛
    3. مشايخ الثقات؛
    4. الرأى السديد فى الاجتهاد و التقليد (تقريرات بحث آيت‌اللّه خويى)؛
    5. مغانم الحسنى فى شرح الالعروة الوثقی؛
    6. فلسفه غيبت حضرت ولى عصر(عج)؛
    7. فهرست مخطوطات كتابخانه آستان قدس رضوى، ج 812؛
    8. تحقيق «قصص الانبياء» قطب‌الدين راوندى؛
    9. تحقيق «كتاب الزهد» حسين بن سعيد اهوازى؛
    10. الثقات فى اسانيد كامل الزيارات؛
    11. تقريرات درس فقه آيت‌اللّه خويى؛
    12. تقريرات درس اصول آيت‌اللّه خويى.


    وابسته‌ها