علیزاده، عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:مترجمان نهج‌البلاغه using HotCat) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[موسوی اردبیلی، عبدالکریم|آیت‌الله موسوى اردبیلى]] | | data-type="authorTeachers" |[[موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم|آیت‌الله موسوى اردبیلى]] | ||
[[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشكینى]] | [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشكینى]] | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|علیزاده (ابهام زدایی)}} | |||
'''میرزا عمران علیزاده''' (1310-1388)، استاد دانشگاه آزاد، محقق، مصنف، مؤلف در زمینه تاریخ اسلام، رجال و ترجمه مشهوری از نهج‌البلاغه | '''میرزا عمران علیزاده''' (1310-1388)، استاد دانشگاه آزاد، محقق، مصنف، مؤلف در زمینه تاریخ اسلام، رجال و ترجمه مشهوری از نهج‌البلاغه | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
در سال 1367ق مطابق 1327ش جهت ادامه تحصیل، پدرش وى را به تبریز برد و به میرزا فتاح آخوندى سپرد تا به تحصیل علوم دینى بپردازد. وى در تبریز مشغول فراگیرى مقدارى از [[سيوطى|سیوطى]] و [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] از آقا سیّد موسى و آقاى سیّد یوسف مدنى گردید. | در سال 1367ق مطابق 1327ش جهت ادامه تحصیل، پدرش وى را به تبریز برد و به میرزا فتاح آخوندى سپرد تا به تحصیل علوم دینى بپردازد. وى در تبریز مشغول فراگیرى مقدارى از [[سيوطى|سیوطى]] و [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] از آقا سیّد موسى و آقاى سیّد یوسف مدنى گردید. | ||
وى در سال 1375ق به حوزه مقدسه قم مهاجرت نموده و در مدرسه حجتیه سكونت گزید، مقدارى از [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را از [[موسوی اردبیلی، عبدالکریم|آیت‌الله موسوى اردبیلى]] و استصحاب رسائل را از [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشكینى]] و مقدارى از [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]] را از حاج سید حسین قاضى فرا گرفت، همچنین در طىّ دروس متعارف در جلسات تفسیر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] حاضر مى‌شد. | وى در سال 1375ق به حوزه مقدسه قم مهاجرت نموده و در مدرسه حجتیه سكونت گزید، مقدارى از [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را از [[موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم|آیت‌الله موسوى اردبیلى]] و استصحاب رسائل را از [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشكینى]] و مقدارى از [[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]] را از حاج سید حسین قاضى فرا گرفت، همچنین در طىّ دروس متعارف در جلسات تفسیر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایى]] حاضر مى‌شد. | ||
ایشان همچنین [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را از آیت‌الله حاج میرزا عبدالله مجتهدى و جلدین [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفایه]] را از حاج میرزا احمد اهرى فراگرفت. | ایشان همچنین [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را از آیت‌الله حاج میرزا عبدالله مجتهدى و جلدین [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفایه]] را از حاج میرزا احمد اهرى فراگرفت. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نهج‌البلاغه‌پژوهان]] | |||
[[رده:مترجمان نهج‌البلاغه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۸
| نام | علیزاده، عمران |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | مشهدى على حسین |
| متولد | پانزدهم رمضان سال 1350ق |
| محل تولد | روستاى غریب‌دوست میانه |
| رحلت | شنبه 17 ذى‌الحجه 1430 برابر با چهاردهم آذر 1388 |
| اساتید | آیت‌الله موسوى اردبیلى |
| برخی آثار | واژه‌های نهج‌البلاغه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05378AUTHORCODE |
میرزا عمران علیزاده (1310-1388)، استاد دانشگاه آزاد، محقق، مصنف، مؤلف در زمینه تاریخ اسلام، رجال و ترجمه مشهوری از نهج‌البلاغه
ولادت
در پانزدهم رمضان سال 1350ق، برابر دى ماه 1310ش در روستاى غریب‌دوست شهرستان میانه، در یکخانواده متدین و زحمت‌كش چشم به جهان گشود.
پدرش مشهدى على حسین، شخصى متدین، داراى سواد خواندن و نوشتن و ملتزم به شعائر دینى و مذهبى بود و مادر وى، زن مؤمنه و قرآن‌خوان و ملتزم به انجام تكالیف دینى بود.
تحصیلات
علیزاده پس از رسیدن به حدّ درکو تمییز، قرآن را نزد پدر و مادرش و مكتب‌دار روستا مرحوم سید على حسینى كه از سادات شریف و محترم بود با مقدارى گلستان و نصاب یاد گرفت. تكمیل گلستان و تاریخ معجم و صرف میر را در قریه شیخ احمد لو نزد مرحوم ملّا مطلب ترابى فرا گرفت. تصریف و عوامل و انموذج و صمدیّه و مقدارى از سیوطى را نزد حاج میرزا على اشرف نظرى فرا گرفت.
در سال 1367ق مطابق 1327ش جهت ادامه تحصیل، پدرش وى را به تبریز برد و به میرزا فتاح آخوندى سپرد تا به تحصیل علوم دینى بپردازد. وى در تبریز مشغول فراگیرى مقدارى از سیوطى و جامى از آقا سیّد موسى و آقاى سیّد یوسف مدنى گردید.
وى در سال 1375ق به حوزه مقدسه قم مهاجرت نموده و در مدرسه حجتیه سكونت گزید، مقدارى از مكاسب را از آیت‌الله موسوى اردبیلى و استصحاب رسائل را از آیت‌الله مشكینى و مقدارى از كشف المراد را از حاج سید حسین قاضى فرا گرفت، همچنین در طىّ دروس متعارف در جلسات تفسیر علامه طباطبایى حاضر مى‌شد.
ایشان همچنین مكاسب را از آیت‌الله حاج میرزا عبدالله مجتهدى و جلدین كفایه را از حاج میرزا احمد اهرى فراگرفت.
اجازات
وى از آیت‌الله مكارم شیرازى و آیت‌الله سبحانى اجازه اجتهاد دارد و از بسیارى از مراجع بزرگوار اجازه‌نامه تصدى امور حِسبیه و نمایندگى را دارا بود كه اسامى آن‌ها را ذكر مى‌كنیم: آیت‌الله سید كاظم شریعتمدارى، آیت‌الله خویى، آیت‌الله حاج آقا حسن قمى، آیت‌الله سید محمد شیرازى، آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله سید محمد روحانى، آیت‌الله شیخ على غروى.
وفات
وى روز شنبه 17 ذى‌الحجه 1430 برابر با چهاردهم آذر 1388 در تبریز درگذشت.
آثار
ترجمه و شرح مختصر نهج‌البلاغه در سه جلد، واژه‌هاى نهج‌البلاغه، مرورى بر نهج‌البلاغه، در مكتب على(ع)، فرشته‌هاى زمینى و شیاطین انسى، نامداران تاریخ در دو جلد، گوشه‌هایى از تاریخ بزرگان، ابتدا و انتها، پیدایش اولین‌ها در دو جلد، قصه‌هاى اسلامى و تكه‌هاى تاریخى، رویدادهاى تاریخ، كعبه آمال، قیام مختار و توابین و....