عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =    
    | کد کنگره =
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف'''، نوشتۀ ابو عبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی است که منظومۀ صرفی نظم المقصود، اثر احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری(1302ق-1233ق) را شرح کرده است. انگیزۀ مصنف -که خود، مدرس تجوید و قرائت‌ بوده- برای شرح نظم المقصود از این رو است که این منظومه متن روانی دارد و به آسانی از بر می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref>با این حال، وی با شرح خود خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد. شارح در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن –که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است- توضیح کوتاهی داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 17</ref>
    '''عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف'''، نوشته [[سریحی یمنی، ابراهیم بن محمد|ابوعبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی]] است که منظومه صرفی نظم المقصود، اثر [[احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری]] (1302-1233ق) را شرح کرده است.
    صرف یا همان تحریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هر یک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم دربارۀ جامد و مشتق، مونث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن ‌و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود.<ref>ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص 12-11</ref>


    ==پانویس ==
    انگیزه مصنف - که خود، مدرس تجوید و قرائت‌ بوده - برای شرح نظم المقصود ازاین‌روست که این منظومه متن روانی دارد و به‌آسانی از بر می‌شود<ref>ر.ک: المقدمة، ص8</ref>. بااین‌حال، وی با این شرح خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد؛ او عبارت‌های ساده‌ای را برای رفع پیچیدگی‌های واژه‌های متن و روشن‌ شدن معناها و قاعده‌های فن صرف به‌کار بسته است و از نقل آرای مختلف پرهیز کرده است؛ چراکه هدف، فهم نص منظومه است. ازاین‌رو، ذهن محصلان نباید آشفته شود<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.
     
    طهطاوی از درج نشانی کتاب‌هایی که از آن‌ها برای این شرح بهره برده است، پرهیز کرده و نام آن‌ها را در پایان کتاب نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. او در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن – که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است – به‌اختصار سخن گفته است<ref>ر.ک: مقدمة في علم الصرف، ص17</ref>.
     
    دانش صرف یا همان تصریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هریک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم درباره جامد و مشتق، مؤنث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن ‌و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود<ref>ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص12-11</ref>.
     
    ==پانویس==
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه کتاب
    # المقدمة و مقدمة في علم الصرف.
    # طباطبایی، محمد رضا، «صرف ساده»، دار العلم، قم، ۱۳۷۲، چ ۲۹.
    # طباطبایی، محمدرضا، «صرف ساده»، دارالعلم، قم، چاپ 29، ۱۳۷۲ش.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۳۷: خط ۴۳:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹

    عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف
    عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف
    پدیدآورانسریحی یمنی، ابراهیم بن محمد (نويسنده)
    ناشرامید مهر ** سفارت کبرای جمهوری چین. اداره انتشارات
    مکان نشرمصر - قاهره ** یمن - صنعا
    سال نشر1428ق - 2007م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف، نوشته ابوعبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی است که منظومه صرفی نظم المقصود، اثر احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری (1302-1233ق) را شرح کرده است.

    انگیزه مصنف - که خود، مدرس تجوید و قرائت‌ بوده - برای شرح نظم المقصود ازاین‌روست که این منظومه متن روانی دارد و به‌آسانی از بر می‌شود[۱]. بااین‌حال، وی با این شرح خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد؛ او عبارت‌های ساده‌ای را برای رفع پیچیدگی‌های واژه‌های متن و روشن‌ شدن معناها و قاعده‌های فن صرف به‌کار بسته است و از نقل آرای مختلف پرهیز کرده است؛ چراکه هدف، فهم نص منظومه است. ازاین‌رو، ذهن محصلان نباید آشفته شود[۲].

    طهطاوی از درج نشانی کتاب‌هایی که از آن‌ها برای این شرح بهره برده است، پرهیز کرده و نام آن‌ها را در پایان کتاب نوشته است[۳]. او در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن – که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است – به‌اختصار سخن گفته است[۴].

    دانش صرف یا همان تصریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هریک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم درباره جامد و مشتق، مؤنث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن ‌و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: المقدمة، ص8
    2. ر.ک: همان، ص8
    3. ر.ک: همان، ص9
    4. ر.ک: مقدمة في علم الصرف، ص17
    5. ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص12-11

    منابع مقاله

    1. المقدمة و مقدمة في علم الصرف.
    2. طباطبایی، محمدرضا، «صرف ساده»، دارالعلم، قم، چاپ 29، ۱۳۷۲ش.

    وابسته‌ها