فاروقی، عباس: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09388.jpg|بندانگشتی|فاروقی، عباس]] | [[پرونده:NUR09388.jpg|بندانگشتی|فاروقی، عباس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |فاروقی، عباس | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |میرزا محمودخان ارفعالسلطان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1291ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[سفينه سليمانی، سفرنامه سفير ايران به سيام|سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09388AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عباس فاروقى''' (متولد1291ش)، داماد احمد شاه قاجار، نویسنده، استاد دانشگاه، مصحح کتاب [[سفينه سليمانی، سفرنامه سفير ايران به سيام|سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام]] | |||
== ولادت == | |||
او فرزند میرزا محمودخان ارفعالسلطان، در 1291ش متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در ایران پایان داد و سپس براى ادامهى تحصیل، عازم اروپا گردید و در دانشگاههاى نانسى فرانسه و کان بلژیک، در رشتههاى مختلف تحصیل کرد و از رشتههاى مهندسى صنعتى و فلاحتى (کشاورزى) و دکتراى حقوق و دکتراى ادبیات، فراغالتحصیل گردید. چندى در پاریس و زمانى در آمریکا به تدریس در رشتههاى مختلف اشتغال داشت. مدتى هم در یونسکو معاون اداره حذف موانع تربیتى و فرهنگى بود. | |||
وى در سال 1332 پس از بیست سال توقف در اروپا و آمریکا، به ایران بازگشت و رئیس قسمت اقتصادى اصل چهار در تهران شد و سپس در دانشگاه، خدمات خود را آغاز کرد. چندى استاد دانشسراى عالى بود و سپس در دانشکدهى ادبیات تهران و دانشکدهى ادبیات تبریز استاد بود. وى ریاست دانشکدهى ادبیات اصفهان و سرپرستى دانشکدهى علوم را نیز برعهده داشت. | |||
وى در سال 1332 پس از | |||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
وى در اروپا با خانم | وى در اروپا با خانم ایراندخت قاجار، بزرگترین فرزند سلطان احمدشاه قاجار ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام احمد، زینتالملوک و دارا شد. دکتر فاروقى و ایراندخت قاجار در نیمه راه زندگى در سال ۱۳۲۴ از هم جدا شدند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ایشان به زبانهاى فرانسه، انگلیسى و فارسى تألیفات زیادى دارد، از جمله از تألیفات وى، هفت جلد به زبان فرانسه و چهار جلد به زبان انگلیسى است که از آن جمله: تاریخ جزیره هرمز سفینه سلیمانى و تاریخ مصر قدیم و روابط سیاسى ایران و اروپا از 1500 تا 1630م است. آخرین سمت او، ریاست مدرسه عالى بابلسر بود. | |||
==منابع مقاله== | |||
[https://rasekhoon.net/mashahir/show/596815/%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%82%DB%8C پایگاه راسخون] | |||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[سفينه سليمانی (سفرنامه سفير ايران به سيام) 1094- | |||
[[سفينه سليمانی (سفرنامه سفير ايران به سيام) 1094-1098ق.]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:خرداد (1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۱
نام | فاروقی، عباس |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | میرزا محمودخان ارفعالسلطان |
متولد | 1291ش |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام |
کد مؤلف | AUTHORCODE09388AUTHORCODE |
عباس فاروقى (متولد1291ش)، داماد احمد شاه قاجار، نویسنده، استاد دانشگاه، مصحح کتاب سفینه سلیمانی، سفرنامه سفیر ایران به سیام
ولادت
او فرزند میرزا محمودخان ارفعالسلطان، در 1291ش متولد شد.
تحصیلات
تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در ایران پایان داد و سپس براى ادامهى تحصیل، عازم اروپا گردید و در دانشگاههاى نانسى فرانسه و کان بلژیک، در رشتههاى مختلف تحصیل کرد و از رشتههاى مهندسى صنعتى و فلاحتى (کشاورزى) و دکتراى حقوق و دکتراى ادبیات، فراغالتحصیل گردید. چندى در پاریس و زمانى در آمریکا به تدریس در رشتههاى مختلف اشتغال داشت. مدتى هم در یونسکو معاون اداره حذف موانع تربیتى و فرهنگى بود.
وى در سال 1332 پس از بیست سال توقف در اروپا و آمریکا، به ایران بازگشت و رئیس قسمت اقتصادى اصل چهار در تهران شد و سپس در دانشگاه، خدمات خود را آغاز کرد. چندى استاد دانشسراى عالى بود و سپس در دانشکدهى ادبیات تهران و دانشکدهى ادبیات تبریز استاد بود. وى ریاست دانشکدهى ادبیات اصفهان و سرپرستى دانشکدهى علوم را نیز برعهده داشت.
فرزندان
وى در اروپا با خانم ایراندخت قاجار، بزرگترین فرزند سلطان احمدشاه قاجار ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام احمد، زینتالملوک و دارا شد. دکتر فاروقى و ایراندخت قاجار در نیمه راه زندگى در سال ۱۳۲۴ از هم جدا شدند.
آثار
ایشان به زبانهاى فرانسه، انگلیسى و فارسى تألیفات زیادى دارد، از جمله از تألیفات وى، هفت جلد به زبان فرانسه و چهار جلد به زبان انگلیسى است که از آن جمله: تاریخ جزیره هرمز سفینه سلیمانى و تاریخ مصر قدیم و روابط سیاسى ایران و اروپا از 1500 تا 1630م است. آخرین سمت او، ریاست مدرسه عالى بابلسر بود.