فيض الدموع: شرح زندگانی و شهادت امام حسین علیه‌السلام با نثر فارسی فصیح و بلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00990J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==موضوع== | ==موضوع== | ||
اين كتاب از مقتل‌هايي است كه به زبان فارسي توسط محمد ابراهيم نواب تهراني ملقب به بدايع نگار در دوران قاجاريه نگاشته شده است. نام كامل آن «فيض الدموع و عبرت المتسهام» است، يعني ريزش اشك ها و اشك محزون و دلشكسته. | |||
==انگيزه نگارش== | ==انگيزه نگارش== | ||
انگيزه مؤلف در تدوين اين اثر، عدم دسترسي عموم مردم به كتابى موثق و صحيح به فارسي شيوا و بليغ است. وي تلويحاً گويندگان و راوياني كه رعايت صداقت را در بيان حوادث زندگاني امام حسين(ع) نمي كنند به نقد كشيده و سخنوران كم اطلاع و ناآشنا به آيين فصاحت و بلاغت كه عوام پروري مي‌كنند را نكوهش مي كند. از اين رو وي تلاش كرد مقتلي بنگارد كه هم خالي از نقايص ياد شده باشد و هم دربرگيرنده نثري فصيح و صناعات سخن و علم معاني باشد. | |||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
فيض الدموع مانند ساير مقاتل، با بيان تولد امام حسين(ع) و ذكر فضايل او و آنگاه مرگ معاويه و سلطنت يزيد آغاز مي شود و دربرگيرنده مقتل مسلم و ديگر شهداي كربلا و نيز غارت خيام امام و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبه هاي حضرت زينب و امام سجاد (عليهماالسلام)در مجلس يزيد است. | |||
مؤلف در فحص و تحقيق اخبار مراقبت نموده است كه در كليات واقعه صرف وقت شده و جريانات از روي صحت تقسيم بندي شده باشد. | مؤلف در فحص و تحقيق اخبار مراقبت نموده است كه در كليات واقعه صرف وقت شده و جريانات از روي صحت تقسيم بندي شده باشد. | ||
==منابع كتاب== | ==منابع كتاب== | ||
بيشترين منابع وي لهوف سيد بن طاووس است به گونه‌اى كه عده‌اى مانند آقا بزرگ در الذريعة و منزوي در فهرست نسخه‌هاي فارسي فيض الدموع را ترجمه لهوف دانسته‌اند. در حالي كه با اندك مقايسه، مي توان پي برد كه لهوف يكي از منابع اين كتاب است كه در جاهاي مختلف از آن نام برده شده است. از ديگر منابع اين كتاب، بحارالانوار، مناقب ابن شهر آشوب، مقاتل الطالبين ابوالفرج اصفهاني است كه مؤلف از آنها در چند جاي كتاب خود ياد كرده است. وي به مقتل الحسين ابومخٍنف موجود در دست مردم كه اصلى نيست و مطالب نادرستى به آن راه يافته، نيز اعتماد كرده است. فيض الدموع به رغم آنكه در دوران قاجار نوشته شده ولي با ساير مقاتل اين دوره متفاوت است و داراي نثر زيبا و محتوايى ارزشمند است. | |||
اين كتاب اخيراً توسط اكبر ايراني قمي تصحيح و تحقيق شده و همراه با مقدمه‌اى به چاپ رسيده است. | اين كتاب اخيراً توسط اكبر ايراني قمي تصحيح و تحقيق شده و همراه با مقدمه‌اى به چاپ رسيده است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشت نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشت نامه‌های فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:حسین بن علی (ع)]] | [[رده:حسین بن علی (ع)]] | ||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۴۱
| نام کتاب | فیض الدموع: شرح زندگانی و شهادت امام حسین علیه السلام با نثر فارسی فصیح و بلیغ |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | شرح زندگانی و شهادت امام حسین علیه السلام با نثر فارسی فصیح و بلیغ |
| پدیدآورندگان | بدایع نگار، محمد ابراهیم بن محمد مهدی (نويسنده)
ایرانی، اکبر (محقق) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 41/5 /ب4ف9 |
| موضوع | بدایع نگار، محمد ابراهیم بن محمد مهدی، 1241 - 1299ق. فیض الدموع - نقد و تفسیر
حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - سرگذشت نامه نثر فارسی - قرن 13ق. واقعه کربلا، 61ق. |
| ناشر | موسسه انتشارات هجرت |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1299 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | 990 |
موضوع
اين كتاب از مقتل‌هايي است كه به زبان فارسي توسط محمد ابراهيم نواب تهراني ملقب به بدايع نگار در دوران قاجاريه نگاشته شده است. نام كامل آن «فيض الدموع و عبرت المتسهام» است، يعني ريزش اشك ها و اشك محزون و دلشكسته.
انگيزه نگارش
انگيزه مؤلف در تدوين اين اثر، عدم دسترسي عموم مردم به كتابى موثق و صحيح به فارسي شيوا و بليغ است. وي تلويحاً گويندگان و راوياني كه رعايت صداقت را در بيان حوادث زندگاني امام حسين(ع) نمي كنند به نقد كشيده و سخنوران كم اطلاع و ناآشنا به آيين فصاحت و بلاغت كه عوام پروري مي‌كنند را نكوهش مي كند. از اين رو وي تلاش كرد مقتلي بنگارد كه هم خالي از نقايص ياد شده باشد و هم دربرگيرنده نثري فصيح و صناعات سخن و علم معاني باشد.
محتواى كتاب
فيض الدموع مانند ساير مقاتل، با بيان تولد امام حسين(ع) و ذكر فضايل او و آنگاه مرگ معاويه و سلطنت يزيد آغاز مي شود و دربرگيرنده مقتل مسلم و ديگر شهداي كربلا و نيز غارت خيام امام و اسارت خاندان او در كوفه و شام و خطبه هاي حضرت زينب و امام سجاد (عليهماالسلام)در مجلس يزيد است.
مؤلف در فحص و تحقيق اخبار مراقبت نموده است كه در كليات واقعه صرف وقت شده و جريانات از روي صحت تقسيم بندي شده باشد.
منابع كتاب
بيشترين منابع وي لهوف سيد بن طاووس است به گونه‌اى كه عده‌اى مانند آقا بزرگ در الذريعة و منزوي در فهرست نسخه‌هاي فارسي فيض الدموع را ترجمه لهوف دانسته‌اند. در حالي كه با اندك مقايسه، مي توان پي برد كه لهوف يكي از منابع اين كتاب است كه در جاهاي مختلف از آن نام برده شده است. از ديگر منابع اين كتاب، بحارالانوار، مناقب ابن شهر آشوب، مقاتل الطالبين ابوالفرج اصفهاني است كه مؤلف از آنها در چند جاي كتاب خود ياد كرده است. وي به مقتل الحسين ابومخٍنف موجود در دست مردم كه اصلى نيست و مطالب نادرستى به آن راه يافته، نيز اعتماد كرده است. فيض الدموع به رغم آنكه در دوران قاجار نوشته شده ولي با ساير مقاتل اين دوره متفاوت است و داراي نثر زيبا و محتوايى ارزشمند است.
اين كتاب اخيراً توسط اكبر ايراني قمي تصحيح و تحقيق شده و همراه با مقدمه‌اى به چاپ رسيده است.