قاضی عیاض، عیاض بن موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از کودکی به دقت و هوش و فراست معروف بود و به آموختن علم و حفظ قرآن و حدیث  و فقه مبادرت ورزید. به طوری که وقتی استادش ابوالولید بن رشد وی را دید از هوش و ذکاوت وی متعجّب شد. در وصفش گفته‌اند زمانی که وی کتابی را یک بار مطالعه می کرد تمام نکات آن را به خاطر می سپرد. تذکره نویسان او  را به سبب خشوع در نماز و بیان نیکو، حلم و تواضع و عفت ستوده اند. در سی سالگی با هدف کسب علم به مسافرت پرداخت و به قرطبه رفت.  و در طول هشت ماه از علمای آن جا اخذ حدیث کرد. سپس به مرسیه رفت و با ابوعلی صدفی ملاقات کرد و از وی نیز اخذ حدیث کرد و اجازه نقل حدیث گرفت. همچنین با ابوعلی جیانی غسانی و ابوعبدالله مازری که از اولین شراح صحیح مسلم به شمار می رود، مکاتبه کرده و از آن‌ها نیز اجازه نقل حدیث گرفت. سپس به سبت<ref>شهری است نزدیک جبل الطارق</ref> برگشت و بقیه عمرش را در آن جا به تدریس و مناظره و ضبط کتب و تصحیح آن‌ها گذراند  تا اینکه قاضی و از علمای مبرز شهر خود شد<ref>ر.ک: بخاری، بکر بن محمد، صص 84-85</ref>