قزوینی، فضل‌علی

نام	قزوینی، فضل‌علی
نام‎های دیگر	فضلعلي بن ملا ولي‌محمد شريعت مهدوي قزويني آيت‌الله قزويني، فضلعلي مهدوي قزويني، فضلعلي بن ولي‌محمد
نام پدر
متولد	1251ش / 1290ق
محل تولد	الموت قزوین
رحلت	1326ش / 1367ق
اساتید
برخی آثار	حياه الزهراء عليها السلام بعد ابيها الرسول صلي الله عليه و آله الإمام الحسين(ع) و أصحابه شرح خطبة الزهراء(ع)
کد مؤلف	AUTHORCODE08070AUTHORCODE

فضل‌علی قزوینی(1290-1367ق)، روحانی ایرانی، تحصیل‌کرده حوزه علمیه قم، اصفهان و نجف و از شاگردان میرزا حبیب‌الله رشتی و آخوند خراسانی.

تولد

شیخ فضل‌علی مهدوی قزوینی به سال 1290ق در روستای «توره» الموت قزوین متولد شد.

تحصیلات

دوران کودکی را در زادگاهش گذراند و هنوز به سن پانزده‌سالگی پا نگذاشته بود که به خواسته پدرش به قزوین هجرت کرد و در مدرسه صالحیه آن شهر به تحصیل علوم دینی و حوزوی پرداخت و برخی از دانش‌های مقدماتی حوزوی را در آنجا آموخت و برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و از معروف‌ترین عالمان آن شهر بهره برد. پس ‌از آن به اصفهان مهاجرت کرد و در آنجا افزون بر آموختن دیگر کتاب‌های رایج در حوزه‌های علمیه، با فلسفه و دیگر علوم عقلی آشنا شد و سپس راهی نجف اشرف گردید و سال‌ها در آن دیار به‌منظور طی مراتب علمی و معنوی اقامت گزید.

اساتید

میرزا حبیب‌الله رشتی و ملا محمدکاظم، معروف به آخوند خراسانی، دو تن از معروف‌ترین اساتید ایشان بودند.

ملا فضل‌علی قزوینی پس از مدتی جزو اعضای گروه استفتای آخوند خراسانی شد و موفق به دریافت اجازه اجتهاد از استادش گردید.

تدریس

آخوند خراسانی از جناب شیخ فضل‌علی مهدوی قزوینی خواست به زادگاهش قزوین بازگردد و به تحقیق، تدریس و تبلیغ بپردازد؛ ازاین‌رو ایشان سخن استادش را گوش داده و به وطنش بازگشت. او در قزوین فقه و اصول را تدریس کرد و در مسجد خلج و مسجدالنبی(ص) اقامه جماعت کرد.

علاوه بر این او هر سال مدتی به مشهد و قم می‌رفت و در آنجا درس خارج فقه و اصول می‌گفت و گروهی از فاضلان و دانش‌طلبان از او بهره می‌بردند.

ایشان با مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی ارتباط تنگاتنگی داشت و چون به مشهد مقدس می‌رفت با او و با مرحوم کفایی فرزند آخوند خراسانی معاشرت می‌کرد.

وفات

شیخ فضل‌علی قزوینی در اواخر عمرش به کربلا مهاجرت کرد و مدت چهارده ماه در آنجا ساکن شد و از این فرصت برای تألیف آثاری بهره گرفت. سپس برای زیارت ثامن‌الحجج علی بن موسی‌الرضا(ع) راهی ایران شد و چون به قم رسید، سه روز بیمار شد و در سال 1367ق، از دنیا رفت و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد.