متوکل علی‌الله، احمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '؛ي' به '؛ ی') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01780.jpg|بندانگشتی|متوكل علی الله، احمد بن سلیمان]] | [[پرونده:NUR01780.jpg|بندانگشتی|متوكل علی الله، احمد بن سلیمان]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |متوكل علی الله، احمد بن سلیمان | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سلیمان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |500ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |یمن | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |566 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |عباس بن على، حافظ اسحاق بن احمد بن عبدالباعث، قاضى عبداللّه بن على العنسى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حقائق المعرفة في علم الکلام]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE1780AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن سليمان بن محمد بن المطهر بن على بن الامام الناصر احمد بن الامام الهادي الى الحق يحيى بن الحسين(ع)''' از ائمه زيديه در سال 500 ه.ق در خاندانى علوى ديده به جهان گشود. | |||
وى دعوت خويش را در 31 سالگى در بلاد«جوف»آغاز نمود، | |||
سپس به جبل«برط» رفته و برخى از مردم آن ديار با وى دست بيعت دارد و پس از آن به «أملح» و سپس در اول محرم سال 533 ه.ق به «نجران» رفت و مردم آنجا با وى بيعت نمودند. | |||
از | پس از «نجران» به «صعدة» رفت و سفيران و كارگزاران خويش را به شهرهاى وادعة، سنخان و خولان شام فرستاد.از صعدة به «صنعاء» رفت و در آنجا صيت شهرتش فراگير گشت و شيخ نشوان بن سعيد الحميرى مؤلف «شمس العلوم» به حمايت از وى برخاست و او را به حركت به سمت بلاد جنوبى؛ یعنی «يمن» تحريك مى‌نمود. | ||
وى در يمن به نام خويش دعوتش را اعلان نمود و اهل حل و عقد به عنوان امام با او پيمان بستند.از نبردهايى كه وى با مخالفين داشته مى‌توان به واقعه شرزه در سال 552 ه.ق، معركه غيل جلاجل در سال 549 ه.ق و معركۀ زبيد در سال 553 ه.ق اشاره كرد. | |||
== مشایخ == | |||
برخى مشايخ وى عبارتند از: امام حسن بن محمد از فرزندان مرتضى، علامه عباس بن على بن محمد، حافظ اسحاق بن احمد بن عبدالباعث، قاضى عبداللّه بن على العنسى.از آثار وى مى‌توان به كتاب اصول الاحكام في الحلال و الحرام، حقائق المعرفة، | |||
الزاهر في اصول الفقه و المطاعن اشاره كرد. | |||
== وفات == | |||
سرانجام وى در سال 566ق درگذشت. | |||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۵۳
| نام | متوكل علی الله، احمد بن سلیمان |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | سلیمان |
| متولد | 500ق |
| محل تولد | یمن |
| رحلت | 566 ق |
| اساتید | عباس بن على، حافظ اسحاق بن احمد بن عبدالباعث، قاضى عبداللّه بن على العنسى |
| برخی آثار | حقائق المعرفة في علم الکلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1780AUTHORCODE |
احمد بن سليمان بن محمد بن المطهر بن على بن الامام الناصر احمد بن الامام الهادي الى الحق يحيى بن الحسين(ع) از ائمه زيديه در سال 500 ه.ق در خاندانى علوى ديده به جهان گشود.
وى دعوت خويش را در 31 سالگى در بلاد«جوف»آغاز نمود،
سپس به جبل«برط» رفته و برخى از مردم آن ديار با وى دست بيعت دارد و پس از آن به «أملح» و سپس در اول محرم سال 533 ه.ق به «نجران» رفت و مردم آنجا با وى بيعت نمودند.
پس از «نجران» به «صعدة» رفت و سفيران و كارگزاران خويش را به شهرهاى وادعة، سنخان و خولان شام فرستاد.از صعدة به «صنعاء» رفت و در آنجا صيت شهرتش فراگير گشت و شيخ نشوان بن سعيد الحميرى مؤلف «شمس العلوم» به حمايت از وى برخاست و او را به حركت به سمت بلاد جنوبى؛ یعنی «يمن» تحريك مى‌نمود.
وى در يمن به نام خويش دعوتش را اعلان نمود و اهل حل و عقد به عنوان امام با او پيمان بستند.از نبردهايى كه وى با مخالفين داشته مى‌توان به واقعه شرزه در سال 552 ه.ق، معركه غيل جلاجل در سال 549 ه.ق و معركۀ زبيد در سال 553 ه.ق اشاره كرد.
مشایخ
برخى مشايخ وى عبارتند از: امام حسن بن محمد از فرزندان مرتضى، علامه عباس بن على بن محمد، حافظ اسحاق بن احمد بن عبدالباعث، قاضى عبداللّه بن على العنسى.از آثار وى مى‌توان به كتاب اصول الاحكام في الحلال و الحرام، حقائق المعرفة،
الزاهر في اصول الفقه و المطاعن اشاره كرد.
وفات
سرانجام وى در سال 566ق درگذشت.