۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
از سال 1301 ق به درس خارج مرحومين آقاى آخوند ملا حسين اردكانى و آقاى حاج شيخ زين العابدين مازندرانى حاضر مى‌شدند تا اينكه در سال 1304 ق در حالى كه تصديق اجتهاد از اساتيد فوق در دست داشتند به اردبيل مراجعت كردند، و تا سال 1309 ق در اردبيل متوطن و در مسجد عالى قاپو به اقامۀ جماعت و وعظ مى‌پرداختند و در حسينيه مجتهد تدريس مى‌كردند و طلاب اردبيل از محضر درسشان مستفيد مى‌شدند. | از سال 1301 ق به درس خارج مرحومين آقاى آخوند ملا حسين اردكانى و آقاى حاج شيخ زين العابدين مازندرانى حاضر مى‌شدند تا اينكه در سال 1304 ق در حالى كه تصديق اجتهاد از اساتيد فوق در دست داشتند به اردبيل مراجعت كردند، و تا سال 1309 ق در اردبيل متوطن و در مسجد عالى قاپو به اقامۀ جماعت و وعظ مى‌پرداختند و در حسينيه مجتهد تدريس مى‌كردند و طلاب اردبيل از محضر درسشان مستفيد مى‌شدند. | ||
در همان سال از اردبيل عازم كربلا شد و تا سال 1314 ق در كربلا ساكن و در همين سال از كربلا عازم نجف اشرف شده در آنجا رحل اقامت افكنده، و چندى در مجالس درس اساتيد بزرگ وقت آقايان شيخ محمد حسن مامقانى و حاج ميرزا حسينِ ميرزا خليل تهرانى و آخوند ملا محمد فاضل شربيانى و حاج شيخ عبدالله مازندرانى و آقاى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] | در همان سال از اردبيل عازم كربلا شد و تا سال 1314 ق در كربلا ساكن و در همين سال از كربلا عازم نجف اشرف شده در آنجا رحل اقامت افكنده، و چندى در مجالس درس اساتيد بزرگ وقت آقايان شيخ محمد حسن مامقانى و حاج ميرزا حسينِ ميرزا خليل تهرانى و آخوند ملا محمد فاضل شربيانى و حاج شيخ عبدالله مازندرانى و آقاى [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و سايرين حضور يافته و بالأخره به درس فقه و اصول مرحوم آقاى آخوند محمّد كاظم خراسانى اكتفا نموده و دروس سايرين را ترك نمودند و تا آخر عمر مرحوم [[آخوند خراسانى]] نه تنها به درس فقه و اصول ايشان حاضر مى‌شدند، بلكه از محارم و مشاوران مرحوم آخوند شمرده مى‌شدند. اين معنى از مكاتبات موجود كاملاً روشن است. | ||
پس از وفات مرحوم آخوند در بين الطلوعين روز سه شنبه بيست و يكم ماه ذى حجة الحرام سنه 1329 ق حوزه‌هاى درس را ترك گفتند و تا اواسط سال 1332 ق در نجف اشرف مشغول زيارت و عبادت بودند و در آن سال به قصد قطع علاقه عازم اردبيل شدند و بر خلاف تصميمى كه داشتند به علّت بروز جنگ بين المللى اوّل در اردبيل ماندگار شده و در يازدهم شعبان سال 1339 ق دار فانى را و داع كرد و جنازۀ ايشان حسب الوصيه در سال 1344 ق به وسيلۀ فرزند بزرگش مرحوم آقاى سليمان محسن به نجف اشرف حمل و در اواسط وادى السلام كه محل دفن اكثر برادرانش بود دفن شد.علاّمه تهرانى در شرح حال خود مى‌نويسد: | پس از وفات مرحوم آخوند در بين الطلوعين روز سه شنبه بيست و يكم ماه ذى حجة الحرام سنه 1329 ق حوزه‌هاى درس را ترك گفتند و تا اواسط سال 1332 ق در نجف اشرف مشغول زيارت و عبادت بودند و در آن سال به قصد قطع علاقه عازم اردبيل شدند و بر خلاف تصميمى كه داشتند به علّت بروز جنگ بين المللى اوّل در اردبيل ماندگار شده و در يازدهم شعبان سال 1339 ق دار فانى را و داع كرد و جنازۀ ايشان حسب الوصيه در سال 1344 ق به وسيلۀ فرزند بزرگش مرحوم آقاى سليمان محسن به نجف اشرف حمل و در اواسط وادى السلام كه محل دفن اكثر برادرانش بود دفن شد.علاّمه تهرانى در شرح حال خود مى‌نويسد: | ||