مدرس، عبدالکریم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR01489.jpg|بندانگشتی|مدرس، عبدالکریم]]
    [[پرونده:NUR01489.jpg|بندانگشتی|مدرس، عبدالکریم]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|مدرس، عبدالکریم
    ! نام!! data-type="authorName" |مدرس، عبدالکریم
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| عبدالکریم المدرس
    | data-type="authorOtherNames" | عبدالکریم المدرس


    عبدالکریم محمد المدرس
    عبدالکریم محمد المدرس
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمد
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1284 ش
    | data-type="authorbirthDate" |1284ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |روستاى «تکیه» نزدیک خورمال عراق
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1384 ش
    | data-type="authorDeathDate" |۸ شهریور ۱۳۸۴ش
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[سعید عبیدى]]
     
    [[ابن قره داغى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]]
    |-class='articleCode'
     
    الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندیة)
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1489AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01489AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    ==ولادت==
    {{کاربردهای دیگر|مدرس (ابهام زدایی)}}


    «عبدالكريم محمد مدرس» در بهار 1284‌ش در روستاى «تكيه» نزديك خورمال عراق ديده به جهان گشود.
    '''عبدالکریم مدرس''' (1284-1384ش)، متخلص به نامی، فقیه، مفسر، محقق، مترجم نامدار کرد، مفتی عراق


    ==کسب علم و دانش==
    == ولادت ==
    عبدالکریم ابن محمد ابن فاتح ابن سلمان ابن مصطفی بن محمد از عشیره هوزی قاضی، در بهار 1284‌ش برابر با ربیع‌الاول 1323ق در روستاى «تکیه» نزدیک خورمال عراق دیده به جهان گشود.


    وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سليمانيه رفت و پس از چندى تحصيل آنجا را به مقصد اورامان ترك كرده و در خانقاه «دورو» (ايران) زير نظر شيخ علاءالدين بياره به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد. شيخ علاءالدين در سال 1296‌ش به خانقاه «بياره» عراق برگشت و مدرس نيز بعد از مدتى به وى پيوست و در مدرسه ابن عبيده نزد ملا سعيد عبيدى به فراگيرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالك» مريوان رفت و در مدت هشت ماه كه نزد وى بود فرائض شيخ معروف نودهى را تمام كرد. پس از آن به امر شيخ علاءالدين به «بياره»
    ==تحصیلات==


    بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298‌ش به سليمانيه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شيخ عمر (ابن قره داغى) به ادامه تحصيل پرداخت و سرانجام در سال 1301‌ش به دريافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.
    وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سلیمانیه رفت و پس از چندى تحصیل آنجا را به مقصد اورامان ترک کرده و در خانقاه «دورو» (ایران) زیر نظر شیخ [[علاءالدین بیاره]] به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد.  


    وى علاوه بر كتابخانه غنى مدرسه «بياره» از محضر زائرين دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329 به سليمانيه رفت و سه سال در آنجا تدريس نمود و در تابستان 1332 به كركوك رفت. از كركوك به بغداد رفت و به تدريس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از كشورهاى ايران، تركيه، مراكش، الجزاير و... داشت.
    شیخ علاءالدین در سال 1296‌ش به خانقاه «بیاره» عراق برگشت و مدرس نیز بعد از مدتى به وى پیوست و در مدرسه ابن عبیده نزد ملا [[سعید عبیدى]] به فراگیرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالک» مریوان رفت و در مدت هشت ماه که نزد وى بود فرائض شیخ معروف نودهى را تمام کرد. پس از آن به امر شیخ علاءالدین به «بیاره» بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298‌ش به سلیمانیه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شیخ عمر ([[ابن قره داغى]]) به ادامه تحصیل پرداخت و سرانجام در سال 1301‌ش به دریافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.


    ==آثار==
    وى علاوه بر کتابخانه غنى مدرسه «بیاره» از محضر زائرین دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329ش به سلیمانیه رفت و سه سال در آنجا تدریس نمود و در تابستان 1332 به کرکوک رفت. از کرکوک به بغداد رفت و به تدریس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از کشورهاى ایران، ترکیه، مراکش، الجزایر و... داشت.
    : تفسير قرآن (9 جلد)، شرح پنج ديوان، علمائنا، شمشير كارى بر فرق نسيم رستگارى، گردآورى و شرح ديوان محوى (كُردى)، گردآورى و شرح ديوان مولوى (كُردى)، شرح تصريف زنجانى، القصيدة الوردية في سيرة خير البرية و.... بسيارى از آثار ملا عبدالكريم به زبان كردى است.


    ==وفات==
    ==وفات==


    وی سرانجام در شهريور 1384‌ش وفات يافت.
    وی سرانجام در روز سه شنبه ۸ شهریور ۱۳۸۴ش برابر با ۲۴ رجب ۱۴۲۶ق در 100 سالگی وفات یافت و در بغداد، در قبرستان عبدالقادر گیلانی به خاک سپرده شد.
     
    ==آثار==
    : تفسیر قرآن (9 جلد)، شرح پنج دیوان، علمائنا، شمشیر کارى بر فرق نسیم رستگارى، گردآورى و شرح دیوان محوى (کُردى)، گردآورى و شرح دیوان مولوى (کُردى)، شرح تصریف زنجانى، القصیدة الوردیة فی سیرة خیر البریة و.... بسیارى از آثار ملا عبدالکریم به زبان کردى است.




    خط ۵۹: خط ۶۶:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]]  
    [[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]]  


    [[الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندية)]]  
    [[رسائل العرفان في الصرف و النحو و الوضع و البیان]]
     
    [[الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندیة)]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مرداد(1400)]]
    [[رده:درگذشتگان 1384]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۲

    مدرس، عبدالکریم
    نام مدرس، عبدالکریم
    نام‌های دیگر عبدالکریم المدرس

    عبدالکریم محمد المدرس

    کردی الشهروزی، عبدالکریم محمد

    مدرس، عبدالکریم محمد

    نام پدر محمد
    متولد 1284ش
    محل تولد روستاى «تکیه» نزدیک خورمال عراق
    رحلت ۸ شهریور ۱۳۸۴ش
    اساتید سعید عبیدى

    ابن قره داغى

    برخی آثار القصيدة الوردية في سيرة خير البرية

    الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندیة)

    کد مؤلف AUTHORCODE01489AUTHORCODE

    عبدالکریم مدرس (1284-1384ش)، متخلص به نامی، فقیه، مفسر، محقق، مترجم نامدار کرد، مفتی عراق

    ولادت

    عبدالکریم ابن محمد ابن فاتح ابن سلمان ابن مصطفی بن محمد از عشیره هوزی قاضی، در بهار 1284‌ش برابر با ربیع‌الاول 1323ق در روستاى «تکیه» نزدیک خورمال عراق دیده به جهان گشود.

    تحصیلات

    وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سلیمانیه رفت و پس از چندى تحصیل آنجا را به مقصد اورامان ترک کرده و در خانقاه «دورو» (ایران) زیر نظر شیخ علاءالدین بیاره به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد.

    شیخ علاءالدین در سال 1296‌ش به خانقاه «بیاره» عراق برگشت و مدرس نیز بعد از مدتى به وى پیوست و در مدرسه ابن عبیده نزد ملا سعید عبیدى به فراگیرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالک» مریوان رفت و در مدت هشت ماه که نزد وى بود فرائض شیخ معروف نودهى را تمام کرد. پس از آن به امر شیخ علاءالدین به «بیاره» بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298‌ش به سلیمانیه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شیخ عمر (ابن قره داغى) به ادامه تحصیل پرداخت و سرانجام در سال 1301‌ش به دریافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.

    وى علاوه بر کتابخانه غنى مدرسه «بیاره» از محضر زائرین دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329ش به سلیمانیه رفت و سه سال در آنجا تدریس نمود و در تابستان 1332 به کرکوک رفت. از کرکوک به بغداد رفت و به تدریس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از کشورهاى ایران، ترکیه، مراکش، الجزایر و... داشت.

    وفات

    وی سرانجام در روز سه شنبه ۸ شهریور ۱۳۸۴ش برابر با ۲۴ رجب ۱۴۲۶ق در 100 سالگی وفات یافت و در بغداد، در قبرستان عبدالقادر گیلانی به خاک سپرده شد.

    آثار

    تفسیر قرآن (9 جلد)، شرح پنج دیوان، علمائنا، شمشیر کارى بر فرق نسیم رستگارى، گردآورى و شرح دیوان محوى (کُردى)، گردآورى و شرح دیوان مولوى (کُردى)، شرح تصریف زنجانى، القصیدة الوردیة فی سیرة خیر البریة و.... بسیارى از آثار ملا عبدالکریم به زبان کردى است.


    وابسته‌ها