مصباح البلاغة في مشكاة الصياغة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (+رده)
     
    (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR03496J1.jpg|بندانگشتی|مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة]]
    | تصویر =NUR03496J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة
    |+ |
    | پدیدآوران =  
    |-
    [[میرجهانی طباطبایی، سید محمدحسن]] (نویسنده)
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة
    | زبان =عربی
    |-
    | کد کنگره =
    |نام های دیگر کتاب
    | ناشر =  
    |data-type='otherBookNames'|
    حسن میرجهانی طباطبایی
    |-
    | مکان نشر =قم - ایران
    |پدیدآورندگان
    | سال نشر = 1388 ق  
    |data-type='authors'|[[میرجهانی طباطبایی، محمدحسن]] (نويسنده)
    |-
    |زبان  
    |data-type='language'|عربی
    |-
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|
    |-
    |موضوع
    |data-type='subject'|
    |-
    |ناشر
    |data-type='publisher'|حسن مير جهانی طباطبايی
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1388 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE3496AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03496AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =4
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =03496
    | کتابخوان همراه نور =03496
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


     
    '''مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة'''، تألیف [[میرجهانی طباطبایی، سید محمدحسن|سید محمدحسن میرجهانى طباطبایى]] به زبان عربى است. نویسنده در این اثر خطبه‌هایى را که مرحوم [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) در نهج‌البلاغه جمع‌آورى نکرده‌اند یا در آن اختلاف روایت وجود دارد، گردآورى کرده است.
    '''مصباح البلاغة في مشكاة الصياغة'''، تأليف سيد محمدحسن ميرجهانى طباطبايى به زبان عربى است. نويسنده در اين اثر خطبه‌هايى را كه مرحوم [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) در نهج‌البلاغه جمع‌آورى نكرده‌اند يا در آن اختلاف روايه وجود دارد، گردآورى كرده است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
     
    کتاب در چهار جزء تنظیم شده است. سه جزء اول به خطبه‌ها و جزء چهارم به نامه‌هاى حضرت اختصاص دارد. در این تصنیف و تألیف به لحاظ خطب و نامه‌ها- نه حکمت‌ها و مواعظ- از شیوه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) پیروى شده است، جز اینکه در نقل مطالب، اگر مأخذ و سندى وجود داشته ذکر شده است. همچنین اگر خطبه یا نامه‌اى در نهج‌البلاغه به صورت مقطعه آمده و نویسنده بر تمام آن دست یافته، با ذکر مدرک  آورده است.
     
    كتاب در چهار جزء تنظيم شده است. سه جزء اول به خطبه‌ها و جزء چهارم به نامه‌هاى حضرت اختصاص دارد. در اين تصنيف و تأليف به لحاظ خطب و نامه‌ها- نه حكمت‌ها و مواعظ- از شيوه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) پيروى شده است، جز اينكه در نقل مطالب، اگر مأخذ و سندى وجود داشته ذكر شده است. همچنين اگر خطبه يا نامه‌اى در نهج‌البلاغه به صورت مقطعه آمده و نويسنده بر تمام آن دست يافته، با ذكر مدرك آورده است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    اصطلاح مستدرک‌نویسى در میان نویسندگان، اصطلاحى آشناست و به این معناست که امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌یابى نداشته است تا بتواند همه را در تألیف خویش ذکر نماید، در کتاب دیگرى جمع‌آورى شود. نکته‌ى قابل توجه، هدف و انگیزه‌ى مؤلف است که در مستدرک‌نویسى باید مورد لحاظ قرار گیرد. مثلاً در کتاب شریف نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]] به قصد جمع‌آورى سخنانى فصیح و بلیغ، دست به تألیف زده است و علاوه بر این مى‌خواسته، فضایل جامع حضرت و محاسن او را بیان کند. با توجه به مطالب فوق، مستدرک نویس‌هاى نهج‌البلاغه غالباً  نتوانسته‌اند به هر دو هدف دست یابند، گرچه در جلب هدف دوم موفق بوده‌اند. در مجموع مستدرکاتى براى نهج‌البلاغه وجود داشته که برخى‌ها در دسترس نیست و فقط نامى از آن‌ها به یادگار مانده و برخى از آن‌ها موجود است.


    از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آید که [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]] خود در فکر تکمله‌اى بوده و در اواخر نهج‌البلاغه به این که در اواخر هر باب از ابواب کتابش اوراقى را براى سخنانى که ممکن است، بعدها یافت شود، سفید گذاشته است، اشاره کرده است؛ ولى چیزى از آن به دست ما نرسیده است.


    اصطلاح مستدرك‌نويسى در ميان نويسندگان، اصطلاحى آشناست و به اين معناست كه امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌يابى نداشته است تا بتواند همه را در تأليف خويش ذكر نمايد، در كتاب ديگرى جمع‌آورى شود. نكته‌ى قابل توجه، هدف و انگيزه‌ى مؤلف است كه در مستدرك‌نويسى بايد مورد لحاظ قرار گيرد. مثلاً در كتاب شريف نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به قصد جمع‌آورى سخنانى فصيح و بليغ، دست به تأليف زده است و علاوه بر اين مى‌خواسته، فضايل جامع حضرت و محاسن او را بيان كند. با توجه به مطالب فوق، مستدرك نويس‌هاى نهج‌البلاغه غالبا نتوانسته‌اند به هر دو هدف دست يابند، گرچه در جلب هدف دوم موفق بوده‌اند. در مجموع مستدركاتى براى نهج‌البلاغه وجود داشته كه برخى‌ها در دسترس نيست و فقط نامى از آن‌ها به يادگار مانده و برخى از آن‌ها موجود است.
    افزون بر کتبى که تنها نام آن‌ها در کتاب‌هاى مرجع ذکر شده است، کتاب‌هاى دیگرى به عنوان مستدرک نهج‌البلاغه نوشته شده که اینک در دست است؛ از جمله:


    از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آيد كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] خود در فكر تكمله‌اى بوده و در اواخر نهج‌البلاغه به اين كه در اواخر هر باب از ابواب كتابش اوراقى را براى سخنانى كه ممكن است، بعدها يافت شود، سفيد گذاشته است، اشاره كرده است؛ ولى چيزى از آن به دست ما نرسيده است.
    #مستدرک نهج‌البلاغه: شیخ هادى کاشف‌الغطاء
    #نهج‌السعادة فى مستدرک نهج‌البلاغه: شیخ [[محمودی، محمدباقر|محمدباقرمحمودى]]  
    #تمام نهج‌البلاغه: [[موسوی، صادق|سید صادق موسوى]]
    #نهج‌البلاغه‌الثانى: شیخ جعفر حائرى


    افزون بر كتبى كه تنها نام آن‌ها در كتاب‌هاى مرجع ذكر شده است، كتاب‌هاى ديگرى به عنوان مستدرك نهج‌البلاغه نوشته شده كه اينك در دست است؛ از جمله:
    کتاب حاضر نیز از جمله این مستدرکات محسوب مى‌شود. نویسنده با ذکر زحمات و قدردانى از علماى سلف در تحقیق و تصنیف دقائق کلمات حضرت و به ویژه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) که درهاى کلام آن حضرت(ع) را به گونه‌اى جدید تنظیم نمود، به مطالعات و امعان نظر خود در این کتاب شریف اشاره کرده است.


    #مستدرك نهج‌البلاغه: شيخ هادى کاشف‎الغطاء
    آرزوى قلبى نویسنده آن بوده است که آنچه از جوامع کلام حضرت اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها که در نهج‌البلاغه نیامده است، را گردآورى نماید؛ البته وى خاطر نشان کرده است که کلمات قصار را بعضى از محققین شیعه و سنى جمع‌آورى کرده‌اند.
    #نهج‌السعادة فى مستدرك نهج‌البلاغه: شيخ [[محمودی، محمدباقر|محمدباقرمحمودى]]
    #تمام نهج‌البلاغه: [[موسوی، صادق|سيد صادق موسوى]]
    #نهج‌البلاغه‌الثانى: شيخ جعفر حائرى


    كتاب حاضر نيز از جمله اين مستدركات محسوب مى‌شود. نويسنده با ذكر زحمات و قدردانى از علماى سلف در تحقيق و تصنيف دقائق كلمات حضرت و به ويژه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]](ره) كه درهاى كلام آن حضرت(ع) را به گونه‌اى جديد تنظيم نمود، به مطالعات و امعان نظر خود در اين كتاب شريف اشاره كرده است.
    نویسنده در این جهت کتب اخبار و آثار و تألیفات فراوانى را مورد مطالعه قرار داده و از آنجا که کلام [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] براى کسى که از ان طلب روشنایى کند، نور است، این مجموعه را «مصباح البلاغه فى مشکاة الصیاغة» نامیده است.


    آرزوى قلبى نويسنده آن بوده است كه آنچه از جوامع كلام حضرت اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها كه در نهج‌البلاغه نيامده است، را گردآورى نمايد؛ البته وى خاطر نشان كرده است كه كلمات قصار را بعضى از محققين شيعه و سنى جمع‌آورى كرده‌اند.
    چه‌بسا در اثناء کتاب در خطبه یا کلام یا لفظى تکرار مشاهده شود که به اعتقاد نویسنده معفوّ است، هم چنانکه در نهج‌البلاغه اینگونه است؛ دلیل این امر آنست که روایات کلام حضرت(ع) اختلاف شدیدى داشته و چه‌بسا اتفاق مى‌افتد که سخنى در یک روایت به‌گونه‌اى و در روایت دیگر به نحو دیگرى نقل شده است: با یک اضافه یا لفظ بهترى که مقتضاى حال تکرار آن را طلب مى‌کرده است. چه بسا برخى نیز سهواً یا نسیاناً تکرار شده است.


    نويسنده در اين جهت كتب اخبار و آثار و تأليفات فراوانى را مورد مطالعه قرار داده و از آنجا كه كلام [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] براى كسى كه از ان طلب روشنايى كند، نور است، اين مجموعه را «مصباح البلاغه فى مشكاة الصياغة» ناميده است.
    نویسنده در انتها یادآور شده است که اگرچه تمام سعى و تلاش خود را مبذول داشته است؛ اما ممکن است که کلام شاذ و نادرى در این مجموعه آمده باشد.
     
    چه‌بسا در اثناء كتاب در خطبه يا كلام يا لفظى تكرار مشاهده شود كه به اعتقاد نويسنده معفوّ است، هم چنانكه در نهج‌البلاغه اينگونه است؛ دليل اين امر آنست كه روايات كلام حضرت(ع) اختلاف شديدى داشته و چه‌بسا اتفاق مى‌افتد كه سخنى در يك روايت به‌گونه‌اى و در روايت ديگر به نحو ديگرى نقل شده است: با يك اضافه يا لفظ بهترى كه مقتضاى حال تكرار آن را طلب مى‌كرده است. چه بسا برخى نيز سهواً يا نسياناً تكرار شده است.
     
    نويسنده در انتها يادآور شده است كه اگرچه تمام سعى و تلاش خود را مبذول داشته است؛ اما ممكن است كه كلام شاذ و نادرى در اين مجموعه آمده باشد.


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب
    # سایت اندیشه قم، مقاله مستدرکات و معاجم نهج‌البلاغه، محمدتقى یوسفى


    1- مقدمه و متن كتاب
    2- سايت انديشه قم، مقاله مستدركات و معاجم نهج‌البلاغه، محمدتقى يوسفى
    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5115 مطالعه کتاب مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:امام علی(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۰

    مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة
    مصباح البلاغة في مشكاة الصياغة
    پدیدآورانمیرجهانی طباطبایی، سید محمدحسن (نویسنده)
    ناشرحسن میرجهانی طباطبایی
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1388 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة، تألیف سید محمدحسن میرجهانى طباطبایى به زبان عربى است. نویسنده در این اثر خطبه‌هایى را که مرحوم سید رضى(ره) در نهج‌البلاغه جمع‌آورى نکرده‌اند یا در آن اختلاف روایت وجود دارد، گردآورى کرده است.

    ساختار

    کتاب در چهار جزء تنظیم شده است. سه جزء اول به خطبه‌ها و جزء چهارم به نامه‌هاى حضرت اختصاص دارد. در این تصنیف و تألیف به لحاظ خطب و نامه‌ها- نه حکمت‌ها و مواعظ- از شیوه سید رضى(ره) پیروى شده است، جز اینکه در نقل مطالب، اگر مأخذ و سندى وجود داشته ذکر شده است. همچنین اگر خطبه یا نامه‌اى در نهج‌البلاغه به صورت مقطعه آمده و نویسنده بر تمام آن دست یافته، با ذکر مدرک آورده است.

    گزارش محتوا

    اصطلاح مستدرک‌نویسى در میان نویسندگان، اصطلاحى آشناست و به این معناست که امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌یابى نداشته است تا بتواند همه را در تألیف خویش ذکر نماید، در کتاب دیگرى جمع‌آورى شود. نکته‌ى قابل توجه، هدف و انگیزه‌ى مؤلف است که در مستدرک‌نویسى باید مورد لحاظ قرار گیرد. مثلاً در کتاب شریف نهج‌البلاغه سید رضى به قصد جمع‌آورى سخنانى فصیح و بلیغ، دست به تألیف زده است و علاوه بر این مى‌خواسته، فضایل جامع حضرت و محاسن او را بیان کند. با توجه به مطالب فوق، مستدرک نویس‌هاى نهج‌البلاغه غالباً نتوانسته‌اند به هر دو هدف دست یابند، گرچه در جلب هدف دوم موفق بوده‌اند. در مجموع مستدرکاتى براى نهج‌البلاغه وجود داشته که برخى‌ها در دسترس نیست و فقط نامى از آن‌ها به یادگار مانده و برخى از آن‌ها موجود است.

    از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آید که سید رضى خود در فکر تکمله‌اى بوده و در اواخر نهج‌البلاغه به این که در اواخر هر باب از ابواب کتابش اوراقى را براى سخنانى که ممکن است، بعدها یافت شود، سفید گذاشته است، اشاره کرده است؛ ولى چیزى از آن به دست ما نرسیده است.

    افزون بر کتبى که تنها نام آن‌ها در کتاب‌هاى مرجع ذکر شده است، کتاب‌هاى دیگرى به عنوان مستدرک نهج‌البلاغه نوشته شده که اینک در دست است؛ از جمله:

    1. مستدرک نهج‌البلاغه: شیخ هادى کاشف‌الغطاء
    2. نهج‌السعادة فى مستدرک نهج‌البلاغه: شیخ محمدباقرمحمودى
    3. تمام نهج‌البلاغه: سید صادق موسوى
    4. نهج‌البلاغه‌الثانى: شیخ جعفر حائرى

    کتاب حاضر نیز از جمله این مستدرکات محسوب مى‌شود. نویسنده با ذکر زحمات و قدردانى از علماى سلف در تحقیق و تصنیف دقائق کلمات حضرت و به ویژه سید رضى(ره) که درهاى کلام آن حضرت(ع) را به گونه‌اى جدید تنظیم نمود، به مطالعات و امعان نظر خود در این کتاب شریف اشاره کرده است.

    آرزوى قلبى نویسنده آن بوده است که آنچه از جوامع کلام حضرت اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها که در نهج‌البلاغه نیامده است، را گردآورى نماید؛ البته وى خاطر نشان کرده است که کلمات قصار را بعضى از محققین شیعه و سنى جمع‌آورى کرده‌اند.

    نویسنده در این جهت کتب اخبار و آثار و تألیفات فراوانى را مورد مطالعه قرار داده و از آنجا که کلام امیرالمؤمنین(ع) براى کسى که از ان طلب روشنایى کند، نور است، این مجموعه را «مصباح البلاغه فى مشکاة الصیاغة» نامیده است.

    چه‌بسا در اثناء کتاب در خطبه یا کلام یا لفظى تکرار مشاهده شود که به اعتقاد نویسنده معفوّ است، هم چنانکه در نهج‌البلاغه اینگونه است؛ دلیل این امر آنست که روایات کلام حضرت(ع) اختلاف شدیدى داشته و چه‌بسا اتفاق مى‌افتد که سخنى در یک روایت به‌گونه‌اى و در روایت دیگر به نحو دیگرى نقل شده است: با یک اضافه یا لفظ بهترى که مقتضاى حال تکرار آن را طلب مى‌کرده است. چه بسا برخى نیز سهواً یا نسیاناً تکرار شده است.

    نویسنده در انتها یادآور شده است که اگرچه تمام سعى و تلاش خود را مبذول داشته است؛ اما ممکن است که کلام شاذ و نادرى در این مجموعه آمده باشد.

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب
    2. سایت اندیشه قم، مقاله مستدرکات و معاجم نهج‌البلاغه، محمدتقى یوسفى