منصوري في الطب: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR14880J1.jpg | عنوان = منصوری فی الطب | عنوان‌های دیگر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''منصوری فی الطب'''، نوشته ابوبکر زکریای رازی(313ق-251ق) است که با پژوهش و گزارۀ حازم بکری صدیقی و پژوهش و برگردان محمد ابراهیم ذاکر از زبان عربی به فارسی چاپ شده است. نام این کتاب برگرفته شده از نام فرمانروایی سامانی -ابوصالح منصور- در قرن سوم هجری است. رازی از کتاب‌های بقراط و جالینوس و آرماسوس و بسیاری از پزشکان دیگر در دوره‌های گذشته و دیگر سخنگویان دانش پزشکی که پس از ایشان آمدند همچون پولس و دیگران برداشت کرده و همچنین آنچه را خود با پژوهش و آزمایش‌های علمی بدان رسیده را بر آن افزوده و آن را به گونه‌ای گزینش و کوتاه ولی رسا آورده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 36و37</ref>برجستگی آثار رازی -از جمله کتاب منصوری- در این است که او مشاهدات بالینی را شرح داده و ثبت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 25</ref> | |||
کتاب در ده گفتار صورت‌بندی شده است که شش گفتار نخستین در بارۀ پزشکی نظری است و در آن به گونه‌ای گسترده، کالبدشناسی، فیزیولوژی و آسیب‌شناسی و شناسایی آمیزه‌های گوناگون و ناهماهنگ آدمی و شناخت نشانه‌هایی بر مبنای دانش ریخت‌شناسی از روی فرم چشم، گوش و فاصله ابروان و چگونگی آن‌ها و دیگر بخش‌های چهره، دست، پا و سینه -که پیشینیان برای شناخت انسان ها بر آن تکیه می‌کردند و گمان می‌رفت از راه شناخت درست این دانش به پاره‌ای از ویژگی‌ها و اخلاق آدمی دست‌یابند- بررسی شده است. همچنین، خواننده با نیروی همۀ خوراکی‌ها و مزه‌ها و نیز، شناسایی داروهای تکی با زیرساخت سه‌گانۀ کانی، جانوری و بیشتر از همه، گیاهی آشنا می‌شود. در این کتاب بیش از یکصد و هشتاد داروی ترکیبی برای هر درمان دیده می‌شود. بهداشت همگانی، زیباسازی، آرایش و پیرایش اندام‌ها و بهداشت آن‌ها و شیوۀ درست گردشگری در چهار فصل سال توضیح داده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 36</ref> | |||
رازی در گفتارهای دیگر، در بارۀ پزشکی کاربردی و بالینی به همراه سم‌شناسی بگستردگی سخن گفته است. گفتار نهم -که اروپاییان توجه ویژه‌ای به آن داشته‌اند- در شناخت همۀ بیماری‌های سر تا پا است که در آن آسیب‌های همۀ بیماری‌ها و پیش‌آگاهی از آن‌ها و درمان‌شان دسته‌بندی شده است. گفتار دهم در بارۀ تب و گونه‌های بسیار آن است.<ref>ر.ک: همان</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه کتاب | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۶
| منصوری فی الطب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رازی، محمد بن زکریا (نويسنده)
ذاکر، محمد ابراهیم (مترجم) بکری صدیقی، حازم ( مصحح) |
| ناشر | دانشگاه علوم پزشکی تهران |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8941-72-2 |
| موضوع | آموزش بهداشت - پزشکی پیشگیری - متون قدیمی تا قرن 14 - پزشکی پیشگیری - مقالهها و خطابهها - مواد غذایی - مصرف |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ر2م8 1387 427 RA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
منصوری فی الطب، نوشته ابوبکر زکریای رازی(313ق-251ق) است که با پژوهش و گزارۀ حازم بکری صدیقی و پژوهش و برگردان محمد ابراهیم ذاکر از زبان عربی به فارسی چاپ شده است. نام این کتاب برگرفته شده از نام فرمانروایی سامانی -ابوصالح منصور- در قرن سوم هجری است. رازی از کتاب‌های بقراط و جالینوس و آرماسوس و بسیاری از پزشکان دیگر در دوره‌های گذشته و دیگر سخنگویان دانش پزشکی که پس از ایشان آمدند همچون پولس و دیگران برداشت کرده و همچنین آنچه را خود با پژوهش و آزمایش‌های علمی بدان رسیده را بر آن افزوده و آن را به گونه‌ای گزینش و کوتاه ولی رسا آورده است.[۱]برجستگی آثار رازی -از جمله کتاب منصوری- در این است که او مشاهدات بالینی را شرح داده و ثبت کرده است.[۲]
کتاب در ده گفتار صورت‌بندی شده است که شش گفتار نخستین در بارۀ پزشکی نظری است و در آن به گونه‌ای گسترده، کالبدشناسی، فیزیولوژی و آسیب‌شناسی و شناسایی آمیزه‌های گوناگون و ناهماهنگ آدمی و شناخت نشانه‌هایی بر مبنای دانش ریخت‌شناسی از روی فرم چشم، گوش و فاصله ابروان و چگونگی آن‌ها و دیگر بخش‌های چهره، دست، پا و سینه -که پیشینیان برای شناخت انسان ها بر آن تکیه می‌کردند و گمان می‌رفت از راه شناخت درست این دانش به پاره‌ای از ویژگی‌ها و اخلاق آدمی دست‌یابند- بررسی شده است. همچنین، خواننده با نیروی همۀ خوراکی‌ها و مزه‌ها و نیز، شناسایی داروهای تکی با زیرساخت سه‌گانۀ کانی، جانوری و بیشتر از همه، گیاهی آشنا می‌شود. در این کتاب بیش از یکصد و هشتاد داروی ترکیبی برای هر درمان دیده می‌شود. بهداشت همگانی، زیباسازی، آرایش و پیرایش اندام‌ها و بهداشت آن‌ها و شیوۀ درست گردشگری در چهار فصل سال توضیح داده شده است.[۳]
رازی در گفتارهای دیگر، در بارۀ پزشکی کاربردی و بالینی به همراه سم‌شناسی بگستردگی سخن گفته است. گفتار نهم -که اروپاییان توجه ویژه‌ای به آن داشته‌اند- در شناخت همۀ بیماری‌های سر تا پا است که در آن آسیب‌های همۀ بیماری‌ها و پیش‌آگاهی از آن‌ها و درمان‌شان دسته‌بندی شده است. گفتار دهم در بارۀ تب و گونه‌های بسیار آن است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب