میرزاده اهری، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|ميرزاده اهري، عباس {| class="wikitable aboutAuthor...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'مى‏توان' به 'می‌توان')
    خط ۵۴: خط ۵۴:


    ==عضویت در نشریات فرهنگی==
    ==عضویت در نشریات فرهنگی==
    وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان مى‏توان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.<ref>همان</ref>
    وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان می‌توان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.<ref>همان</ref>


    == آثار ==
    == آثار ==

    نسخهٔ ‏۲۸ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۳۵

    ميرزاده اهري، عباس
    نام ميرزاده اهري، عباس
    نام های دیگر ميرزاده، عباس

    سيد عباس ميرزاده اهرى

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 1359ش / 1400ق / 1980م
    اساتید
    برخی آثار


    کد مولف AUTHORCODE06593AUTHORCODE

    سيد عباس ميرزاده اهرى، (ح 1358- 1400 ق) از روحانیون و نويسندگان حوزه علميه قم بود.

    تولد

    سيد عباس ميرزاده فرزند سيد محمد اهرى، اصالتا اهل «ميركند» اهر بود. وی در حدود سال 1358ق در اهر- واقع در استان آذربايجان شرقى- به دنیا آمد.[۱]

    فرزندان

    او از چند همسرى كه انتخاب كرده بود، دارای سه پسر به نام‎های : 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود.

    وفات

    ميرزاده در اوايل سال 1359ش (1400ق) در چهارراه حسن‏آباد «شهريار» در اثر تصادف از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.[۲]

    اساتید

    در اهر و تبریز

    سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن بستان‏آباد)، ميرزا محمد آصفى، ميرزا رسول شاهدى و سيد رضا مرندى به تكميل مقدمات و ادبيات پرداخت.[۳]

    در قم

    او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات ناصر مكارم شيرازى، جعفر سبحانى تبريزى و على دوانى به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را فقط از محضر آيت‏الله سيد كاظم شريعتمدارى فرا گرفت.[۴]

    عضویت در نشریات فرهنگی

    وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان می‌توان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.[۵]

    آثار

    1. نهج‎البلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهج‎البلاغة؟اثر علامه سيد هبة‎الدين شهرستانى)؛
    2. همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.[۶]

    پانویس

    1. جواهر کلام، عبدالحسین، ج‏2، ص875
    2. همان، ص876
    3. همان
    4. همان
    5. همان
    6. همان

    منابع مقاله

    جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، انصاریان، چاپ اول، قم، 1424 ق.