نام‌های باستانی استان تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۱: خط ۵۱:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
    [[رده:تاریخ آسیا]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
    [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]]

    نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۵

    نام‌های باستانی استان تهران
    نام‌های باستانی استان تهران
    پدیدآورانپاشنگ، مصطفی (نویسنده)
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۶ش
    کد کنگره

    نام‌های باستانی استان تهران تألیف مصطفی پاشنگ؛ نویسنده کتاب نزدیک به هزار و سیصد نام باستانی از استان تهران را که هنر خرد ورزی نیاکان مردم امروز این سرزمین است ارائه، شناسایی و ریشه یابی کرده است.

    گزارش محتوا

    این کتاب در دو بخش انجام شده است.

    بخش یکم این کتاب در سه ستون انجام شده است.

    ستون یکم: نام کنونی و یا نام بومیک شهر یا روستا و یا کوه نبشته شده است.

    ستون دوم: نام باستانی آن با آوانگاری نوشته شده.

    ستون سوم: مانیک (معنی) و جایگاه یا نشانی شهر، روستا و کوه و ... گزارش شده است.

    بخش دوم: بی گمان برای هر کس که بخش یکم کتاب یا مانیک (معنی) نام شهر یا روستا را می خواند این پرسش پیش می آمد که این نام ها چگونه ساخته شده‌اند و یا تکواژه‌های ریشه‌ای و یا تکواژه‌های هسته‌ای این نام ها و یا زبان پارسی کدام هستند و یا این که زبان پارسی در چه روزگاری سامان یافته و زبان نامیده شده و یا چگونه این زبان ساخته شده است و یا این که زبان امروز پارسی که ما با آن سخن می‌گوییم چه گروه از واژگان زبان‌های باستانی را در خود دارد و با اندام های بنیادین این نام های باستانی در زبان امروز پارسی چه کاربردهایی دارد. برای پاسخ گویی به این پرسش‌ها و ده‌ها پرسش دیگر ناگزیر بخش دوم کتاب در چهارجوب یک داستان بلند کزارش شده است. داستانی که دیدگاه‌های گوناگونی را از گوشه‌های روشن و تاریک فرهنگ و زبان مردم ایران زمین را آشکار کرده و پرسش‌های فراوانی را با تکیه بر پژوهش‌های میدانی و زبان شناسانه پاسخ گو باشد. داستان بلندی که بخش هایی از آن گزارش کننده‌ی رسم و آیین ها و باورها و نمادهای دوران باستان بوده و هم اکنون هم بر فرهنگ و زبان مردم امروز نوژن است. داستانی که زمینه آموزش فرهنگ و زبان و ایران شناسی داشته و گه گاه نگاهی گذرا به باستان شناسی و تبار شناسی نیاکان مردم این استان دارد.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    ایران فرهنگ

    وابسته‌ها