نجم الثاقب در احوال حضرت ولی عصر صاحب العصر و الزمان بقیةالله الاعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف

نجم ثاقب در احوال امام غایب علیه‌السلام
پدیدآوران	نوری، حسین بن محمدتقی (نویسنده) برزگر، صادق (محقق)
عنوان‌های دیگر	نجم الثاقب در احوال حضرت ولی عصر صاحب العصر و الزمان بقیه الله الاعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف
ناشر	مسجد مقدس جمکران
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1384 ش
چاپ	10
شابک	‎964-8282-55-4
موضوع	محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - مهدویت
زبان	فارسی
تعداد جلد	2
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏51‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏9‎‏ن‎‏3‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

نجم الثاقب در احوال حضرت ولی عصر صاحب العصر و الزمان بقیه الله الاعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه الشریف، یا نجم الثاقب در احوال امام غايب(ع)، از تأليفات ميرزا حسين نورى، به زبان فارسى در احوال امام زمان(عج) می‌باشد که با تحقیق صادق برزگر منتشر شده است.

انگیزه تألیف

محدث نورى در مقدمه كتاب، به چگونگى نگارش كه حسب‌الامر ميرزاى شيرازى بوده، تصريح مى‌كند

ساختار

این کتاب دو جلدی، در جلد اول آن شش باب؛ و در جلد دومش چهار باب گنجانده شده است.

گزارش محتوا

جلد اول كتاب، شامل شش باب با عناوين: «در مجملى از تاريخ ولادت و شمه‌اى از حالات آن جناب»، «در ذكر اسامى و القاب و كنيه‌هاى آن حضرت و وجه تسميه آنها»، «در شمه‌اى از اوصاف شمايل و بعضى از خصايص آن حضرت»، «در ذكر اختلاف مسلمين در وجود مبارک آن حضرت»، «در ذكر اثبات بودن مهدى موعود همان حجة بن الحسن» و «اثبات امامت آن حضرت از روى معجزات» است.

جلد دوم، مشتمل بر چهار باب با عناوين: «در ذكر حكايت آنان كه در غيبت كبرى به خدمت امام(ع) رسيدند»، «در جمع بين حكايات و قصص گذشته و بين آنچه رسيده»، «در عذر داخل نمودن بعضى از حكايت درماندگان در بيابان و غير آن كه به سبب وجود شخصى معظم از آن ورطه نجات يافتند، بدون دلالت كردن چيزى در آن قضيه بر بودن نجات‌دهنده امام عصر(ع) در ضمن حكايات سابقه» و «در ذكر شمه‌اى از تكاليف عباد بالنسبه به امام عصر(ع)» است.

مؤلف در متن به منابع خود اشاره كرده و در هر مورد نام آنها را ذكر مى‌كند و مصحح در پاورقى، جلد و صفحه را هم مشخص كرده است. از آنجا كه كتاب، به فارسى نوشته شده مؤلف از اسناد چشم پوشيده و تنها به ذكر راويان اصلى اكتفا كرده، مگر موارد خاصى كه بيان اسناد ضرورتى داشته است.

از جمله خصايصى كه براى آن جناب ذكر شده است، عبارت است از: تكميل عقول مردم به بركت وجود آن حضرت، زياد شدن باران و درختان و ميوه‌ها، بيرون كردن زمين گنج‌ها و ذخاير پنهان خود، طول عمر اصحاب آن حضرت، برداشته شدن تقيه و خوف، فراگرفتن سلطنت آن حضرت بر تمام زمين، پر شدن زمين از عدل و داد، بيرون آمدن تمام مراتب علوم و...

مؤلف يكى از خصايص حضرت مهدى(عج) را، رفتن عاهات و بلاها از ابدان انصار آن حضرت مى‌داند و مى‌گويد: در خرايج راوندى مروى است از حضرت باقر(ع) كه فرمود: «هركس درك كند قائم اهل‌بيت مرا، از صاحب عاهتى و آفتى شفا خواهد يافت يا صاحب ضعفى قوى خواهد شد».

در غيبت نعمانى مروى است از حضرت سجاد(ع) كه فرمود: «هرگاه برخیزد قائم(ع)، ببرد خداوند عزوجل از هر مؤمنى، آفت را و برگرداند به او قوت او را».

مؤلف بعد از ذكر اين دو روايت چنين توضيح مى‌دهد: «اين تكريم عظيم نه مانند شفا دادن جناب عيسى و ساير انبيا(ع) است، گاهى به جهت اعجاز و اتمام حجت، كور يا لال يا پيس يا مريضى را براى جاحدى يا منافقى در موارد معدوده، بلكه بردن اين آفات و رفتن اين بليات از تمام مؤمنين و مؤمنات، از آثار ظهور موفور السرورو و طلوع طلعت غرا و تشريف و تقديم مراسم قدوم و تهيه آداب لقا و درك فيض شرف حضور حضرت مهدى(ع) است كه چون بهشتيان، اول در چشمه مطهره و چشمه حيات شستشو كرده و تن را چون جان، از هر عيب و نقصى پاک نموده كه توان پا گذاشتن در محفل مقربين و شنيدن: «سلام عليكم طبتم فادخلوها خالدين». فرق مابين اين دو شفا، بيشتر است از فرق مابين ارض و سما.

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.