کاظمی، اسدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type="authorName" |کاظمی، اسدالله بن اسماعیل
    ! نام!! data-type="authorName" |کاظمی، اسدالله بن اسماعیل
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | دزف‍ول‍ی‌ ک‍اظم‍ی‌، اس‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌
    | data-type="authorOtherNames" | دزف‍ول‍ی‌ ک‍اظم‍ی‌، اس‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌


    خط ۱۱: خط ۱۱:


    محقق کاظمی، اسدالله
    محقق کاظمی، اسدالله
    تُسترى، اسدالله
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |اسماعیل
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |حدود1185ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۲: خط ۲۴:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |1237 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1237ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانى]]
     
    [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطا]]
     
    [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|محمدمهدى بحرالعلوم]]
     
    [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید على صاحب ریاض]]
     
    [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[مقابس الانوار]]
    | data-type="authorWritings" |[[مقابس الأنوار]]


    [[کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع]]
    [[کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE213AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00213AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    {{کاربردهای دیگر|کاظمی (ابهام زدایی)}}


    '''اسدالله شوشترى''' (حدود1185- ۱۲۳۴ق)، فرزنداسماعیل، از فقیهان اصولى امامیه و مؤلف مقابس الأنوار است که او را کاظمى، دزفولى و انصارى نیز خوانده‌اند.


    '''اسد الله شوشترى (تُسترى)'''، فرزنداسماعيل، از فقيهان اصولى اماميه و مؤلف مقابس الانوار است كه او را''' كاظمى'''، دزفولى و انصارى نيز خوانده‌اند. تاريخ تقريبى ولادت وى را آقابزرگ از عبارتى در اجازه‌ى مورخ 1211ق از شيخ جعفر كاشف الغطا استنباط كرده است، در حالى‌كه حرزالدين آن را در 1185ق نوشته است.اسد الله مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت، آنگاه در كربلا سكنى گزيد، ولى به سبب اختلاف نظر با استادش [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] مجبور به مهاجرت به كاظمين شد و تا پايان عمر در اين شهر به سر برد. وى پس از دانش‌اندوزى از محضر وحيد، در سلك شاگردان شيخ جعفر كاشف الغطا درآمد و با دختر او ازدواج كرد. از ديگر مشايخ و استادان او محمد مهدى بحرالعلوم، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على صاحب رياض]]، ميرزا مهدى شهرستانى، شيخ احمد احسايى و ميرزا ابوالقاسم قمى صاحب قوانين را مى‌توان نام برد.  
    == ولادت ==
    تاریخ تقریبى ولادت وى را [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] از عبارتى در اجازه‌ى مورخ 1211ق از [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطا]] استنباط کرده است، در حالى‌که حرزالدین آن را در 1185ق نوشته است.  


    اسدالله شوشترى از بزرگان علماى اماميه در ادوار اخير بود كه تحقيقاتش در ميان علما مشهور و متداول است. پس از فوت شيخ جعفر كاشف‌الغطا مرجعيت به وى منتقل شد و بسيارى از مردم در امر تقليد به او روى آوردند. [[شيخ انصارى]] در پايان مبحث «اجماع» از كتاب فرائد (ص 97- 98)، پيش از نقل كلامش از كشف القناع، او را ستوده است.  
    == تحصیلات ==
    اسدالله مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت، آنگاه در کربلا سکنى گزید، ولى به سبب اختلاف نظر با استادش [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانى]] مجبور به مهاجرت به کاظمین شد و تا پایان عمر در این شهر به سر برد. وى پس از دانش‌اندوزى از محضر وحید، در سلک شاگردان [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطا]] درآمد و با دختر او ازدواج کرد. از دیگر مشایخ و استادان او [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|محمدمهدى بحرالعلوم]]، [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید على صاحب ریاض]]، میرزا [[مهدى شهرستانى]]، شیخ [[احمد احسايى|احمد احسایى]] و [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمى]] صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]] را مى‌توان نام برد.
     
    == مرجعیت ==
    اسدالله شوشترى از بزرگان علماى امامیه در ادوار اخیر بود که تحقیقاتش در میان علما مشهور و متداول است. پس از فوت شیخ جعفر کاشف‌الغطا مرجعیت به وى منتقل شد و بسیارى از مردم در امر تقلید به او روى آوردند. [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] در پایان مبحث «اجماع» از کتاب فرائد (ص 97- 98)، پیش از نقل کلامش از کشف القناع، او را ستوده است.  


    == نظریه اصولی ایشان ==
    == نظریه اصولی ایشان ==
    وى را آراء و نظرياتى است كه مورد قبول بسيارى از علماى معاصر و پس از وى قرار گرفته است؛ از آن جمله به «عدم حجيّت اجماع منقول به خبر واحد» مى‌توان اشاره كرد كه فقهاى اماميه تا روزگار اسدالله آن را در حكم كلى خبر واحد قرار مى‌دادند و او در كتاب كشف القناع، بر خطا بودن اين نظر استدلال كرده است. در نتيجه كوشش‌هاى او بود كه از آن پس فقيهان، اجماع منقول به خبر واحد را حجت نمى‌دانند.  
    وى را آراء و نظریاتى است که مورد قبول بسیارى از علماى معاصر و پس از وى قرار گرفته است؛ از آن جمله به «عدم حجیّت اجماع منقول به خبر واحد» مى‌توان اشاره کرد که فقهاى امامیه تا روزگار اسدالله آن را در حکم کلى خبر واحد قرار مى‌دادند و او در کتاب کشف القناع، بر خطا بودن این نظر استدلال کرده است. در نتیجه کوشش‌هاى او بود که از آن پس فقیهان، اجماع منقول به خبر واحد را حجت نمى‌دانند.  


    == شاگردان ==
    == شاگردان ==
    او شاگردان متعددى تربيت كرده است كه بسيارى از آنان به درجه‌ى اجتهاد رسيده‌اند و از آن جمله سيدعبدالله شُبَّر، موسى و على فرزندان شيخ جعفر كاشف الغطا و اسماعيل فرزند خود وى شايسته‌ى ذكرند.
    او شاگردان متعددى تربیت کرده است که بسیارى از آنان به درجه‌ى اجتهاد رسیده‌اند و از آن جمله سیدعبدالله شُبَّر، موسى و على فرزندان شیخ جعفر کاشف الغطا و اسماعیل فرزند خود وى شایسته‌ى ذکرند.


    او را شش پسر بوده است و تبار او از خاندان‌هاى سرشناس كاظمين و نجف به شمار مى‌روند.  
    او را شش پسر بوده است و تبار او از خاندان‌هاى سرشناس کاظمین و نجف به شمار مى‌روند.  


    == وفات ==
    == وفات ==
    وى عمرى كوتاه داشت. درباره‌ى سال وفات او آراء مختلفى نقل شده است. برخى وفات او را در 1220ق ذكر كرده‌اند، ولى از آنجا كه او در 1227ق در قيد حيات بوده، و در كاظمين به تدريس اشتغال داشته است، قول آنان كه درگذشت او را 1234ق نوشته‌اند، قابل پذيرش خواهد بود.
    وى عمرى کوتاه داشت. درباره‌ى سال وفات او آراء مختلفى نقل شده است. برخى وفات او را در 1220ق ذکر کرده‌اند، ولى از آنجا که او در 1227ق در قید حیات بوده، و در کاظمین به تدریس اشتغال داشته است، قول آنان که درگذشت او را 1234ق نوشته‌اند، قابل پذیرش خواهد بود.


    == آثار ==
    == آثار ==
    از جلمه آثار اوست:


    1. الوسائل فى الفقه؛
    1. الوسائل فى الفقه؛


    2. كشف القناع عن وجوه حجية الاجماع؛
    2. کشف القناع عن وجوه حجیة الاجماع؛


    3. مقابس‌الانوار و نفائس‌الابرار فى‌احكام النبى‌المختار و عترته‌الاطهار، (معروف‌ترين اثر او در فقه استدلالى)؛
    3. مقابس‌الانوار و نفائس‌الابرار فى‌احکام النبى‌المختار و عترته‌الاطهار، (معروف‌ترین اثر او در فقه استدلالى)؛


    4. تحفة الراغب فى ترجمة بغية الطالب؛
    4. تحفة الراغب فى ترجمة بغیة الطالب؛


    5. اللؤلؤ المسجور فى معنى الطهور؛
    5. اللؤلؤ المسجور فى معنى الطهور؛
    خط ۷۱: خط ۸۵:
    6. مناهج الاعمال فى الاصول؛
    6. مناهج الاعمال فى الاصول؛


    7. منهج التحقيق فى حكمى التوسعة و التضييق؛
    7. منهج التحقیق فى حکمى التوسعة و التضییق؛


    8. رسالة فى اقرار الزوج بطلاق زوجته؛  
    8. رسالة فى اقرار الزوج بطلاق زوجته؛  


    9. الاحراز و الادعية<ref>نجفی اسداللهی، سعید، ج8، ص261-262</ref>.
    9. الاحراز و الادعیة<ref>نجفی اسداللهی، سعید، ج8، ص261-262</ref>.




    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    خط ۸۴: خط ۹۸:


    == منابع مقاله==
    == منابع مقاله==
    دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 8، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377.
    دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 8، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377.


    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==
    [[مقابس الانوار]]
    {{وابسته‌ها}}
     
    [[مقابس الأنوار]]


    [[کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع]]
    [[کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:آذر(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۱

    کاظمی، اسدالله بن اسماعیل
    نام کاظمی، اسدالله بن اسماعیل
    نام‌های دیگر دزف‍ول‍ی‌ ک‍اظم‍ی‌، اس‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌

    ک‍اظم‍ی‍ن‍ی‌، اس‍دال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌

    محقق کاظمی، اسدالله

    تُسترى، اسدالله

    نام پدر اسماعیل
    متولد حدود1185ق
    محل تولد
    رحلت 1237ق
    اساتید وحید بهبهانى

    شیخ جعفر کاشف الغطا

    محمدمهدى بحرالعلوم

    سید على صاحب ریاض

    میرزا ابوالقاسم قمى

    برخی آثار مقابس الأنوار

    کشف القناع عن وجوه حجیة الإجماع

    کد مؤلف AUTHORCODE00213AUTHORCODE

    اسدالله شوشترى (حدود1185- ۱۲۳۴ق)، فرزنداسماعیل، از فقیهان اصولى امامیه و مؤلف مقابس الأنوار است که او را کاظمى، دزفولى و انصارى نیز خوانده‌اند.

    ولادت

    تاریخ تقریبى ولادت وى را آقابزرگ از عبارتى در اجازه‌ى مورخ 1211ق از شیخ جعفر کاشف الغطا استنباط کرده است، در حالى‌که حرزالدین آن را در 1185ق نوشته است.

    تحصیلات

    اسدالله مقدمات علوم را نزد پدر فرا گرفت، آنگاه در کربلا سکنى گزید، ولى به سبب اختلاف نظر با استادش وحید بهبهانى مجبور به مهاجرت به کاظمین شد و تا پایان عمر در این شهر به سر برد. وى پس از دانش‌اندوزى از محضر وحید، در سلک شاگردان شیخ جعفر کاشف الغطا درآمد و با دختر او ازدواج کرد. از دیگر مشایخ و استادان او محمدمهدى بحرالعلوم، سید على صاحب ریاض، میرزا مهدى شهرستانى، شیخ احمد احسایى و میرزا ابوالقاسم قمى صاحب قوانین را مى‌توان نام برد.

    مرجعیت

    اسدالله شوشترى از بزرگان علماى امامیه در ادوار اخیر بود که تحقیقاتش در میان علما مشهور و متداول است. پس از فوت شیخ جعفر کاشف‌الغطا مرجعیت به وى منتقل شد و بسیارى از مردم در امر تقلید به او روى آوردند. شیخ انصارى در پایان مبحث «اجماع» از کتاب فرائد (ص 97- 98)، پیش از نقل کلامش از کشف القناع، او را ستوده است.

    نظریه اصولی ایشان

    وى را آراء و نظریاتى است که مورد قبول بسیارى از علماى معاصر و پس از وى قرار گرفته است؛ از آن جمله به «عدم حجیّت اجماع منقول به خبر واحد» مى‌توان اشاره کرد که فقهاى امامیه تا روزگار اسدالله آن را در حکم کلى خبر واحد قرار مى‌دادند و او در کتاب کشف القناع، بر خطا بودن این نظر استدلال کرده است. در نتیجه کوشش‌هاى او بود که از آن پس فقیهان، اجماع منقول به خبر واحد را حجت نمى‌دانند.

    شاگردان

    او شاگردان متعددى تربیت کرده است که بسیارى از آنان به درجه‌ى اجتهاد رسیده‌اند و از آن جمله سیدعبدالله شُبَّر، موسى و على فرزندان شیخ جعفر کاشف الغطا و اسماعیل فرزند خود وى شایسته‌ى ذکرند.

    او را شش پسر بوده است و تبار او از خاندان‌هاى سرشناس کاظمین و نجف به شمار مى‌روند.

    وفات

    وى عمرى کوتاه داشت. درباره‌ى سال وفات او آراء مختلفى نقل شده است. برخى وفات او را در 1220ق ذکر کرده‌اند، ولى از آنجا که او در 1227ق در قید حیات بوده، و در کاظمین به تدریس اشتغال داشته است، قول آنان که درگذشت او را 1234ق نوشته‌اند، قابل پذیرش خواهد بود.

    آثار

    1. الوسائل فى الفقه؛

    2. کشف القناع عن وجوه حجیة الاجماع؛

    3. مقابس‌الانوار و نفائس‌الابرار فى‌احکام النبى‌المختار و عترته‌الاطهار، (معروف‌ترین اثر او در فقه استدلالى)؛

    4. تحفة الراغب فى ترجمة بغیة الطالب؛

    5. اللؤلؤ المسجور فى معنى الطهور؛

    6. مناهج الاعمال فى الاصول؛

    7. منهج التحقیق فى حکمى التوسعة و التضییق؛

    8. رسالة فى اقرار الزوج بطلاق زوجته؛

    9. الاحراز و الادعیة[۱].


    پانویس

    1. نجفی اسداللهی، سعید، ج8، ص261-262


    منابع مقاله

    دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 8، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول 1377.

    وابسته‌ها