تقرير الحقيقة في شرح تحرير الوسيلة

    از ویکی‌نور
    ‏تقرير الحقيقة في شرح تحرير الوسيلة
    تقرير الحقيقة في شرح تحرير الوسيلة
    پدیدآورانبهشتی، احمد (شارح)

    مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) (...)

    خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرتحرير الوسيلة. برگزيده. شرح کتاب المواريث
    ناشرمؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشرمجلد1: 1390ش , 1433ق ,
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تقرير الحقيقة في شرح تحرير الوسيلة: كتاب المواريث، اثر آیت‌الله احمد بهشتی، شرح «کتاب المواریث» از کتاب «تحریر الوسیلة» می‌باشد. «تحرير الوسيلة»، مهم‌ترين و جامع‌ترين رساله فقهى- فتوايى (غير استدلالى) امام خمينى(ره) می‌باشد که به لحاظ جامعيت و برخورداری از مسائل مستحدثه، يكى از ماندگارترين آثار فقهى شيعه اماميه است؛ این کتاب که در اصل حاشيه امام خمينى(ره) بر «وسيلة النجاة» سيد ابوالحسن اصفهانى (متوفى 1365ق) و آن نیز حاشيه بر «ذخيرة الصالحين» تأليف سيد محمدكاظم طباطبايى يزدى (متوفى 1337ق) است، از ابتداى تأليف تاكنون، همواره مورد شرح و تعليقه فقهاى پس از مؤلف قرار گرفته است که اثر حاضر، از جمله آن‌ها می‌باشد.

    کتاب شامل مقدمه و چند بخش است. در مقدمه، دو علت پیرامون تألیف کتاب، ذکر شده است: یکی عظمت مؤلف کتاب «تحریر الوسیله»، یعنی امام خمینی(ره) و تلمذ از محضر ایشان در مدرسه سلماسی قم در دوران قبل از تبعید ایشان به ترکیه و عراق و دیگری جامعیت کتاب بر فروع مسائل فقهی و اشتمال آن بر مسائل مبتلابه از اول فقه تا آخر آن و مرجع بودن آن برای ملت و دولت اسلامی ایران[۱].

    مرجع و منبع اصلی مراجعات شارح در مباحث کتاب، عبارتند از روایات وارد شده از ائمه(ع)، «کتاب الإرث» شیخ انصاری، «مستند النراقی» و «جواهر الکلام في شرح شرائع الإسلام» محقق نجفی. وی وجه استناد و رجوع خود به این منابع را، اشتمال آنها بر اقوال قدما و استدلالات موجود در آنها در اثبات آراء فقهی علما و نقد اقوال مختلف و همچنین وجود اجماعات محصله و منقوله و آراء مشهور و غیر مشهور علما، ذکر کرده است[۲].

    بخش‌های کتاب ازاین‌قرار است: موجبات ارث، موانع ارث، سهام، ارث انساب، و ارث به سبب زوجیت. در انتهای کتاب، جمادی‌الثانی سال 1430ق/ خرداد 1388ش، به‌عنوان تاریخ اتمام تألیف کتاب، ذکر شده است[۳].

    فهرست مطالب، به همراه فهرست منابع و مصادر مورداستفاده شارح، در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها، علاوه بر ذکر منابع[۴] اطلاعات مختصری پیرامون راویان مذکور در متن و توثیق یا عدم توثیق آنها، ارائه گردیده است[۵].

    پانویس

    1. مقدمه، صفحه ج-د
    2. همان، صفحه د
    3. ر.ک: همان، ص417
    4. ر.ک: پاورقی، ص56
    5. ر.ک: همان، ص70، 87

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها