فقه القرآن

    از ویکی‌نور
    فقه القرآن
    فقه القرآن
    پدیدآورانمرعشی، محمود (اهتمام)

    قطب راوندی، سعید بن هبةالله (نویسنده)

    حسینی اشکوری، احمد (مصحح)
    ناشرکتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره)
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1405 ق
    چاپ2
    موضوعتفاسیر فقهی - قرن 6ق. قرآن - احکام و قوانین
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏99‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏6‎‏ف‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    فقه القرآن تألیف فقيه مفسر، محدث اديب، قطب‌الدين سعيد بن هبةالله راوندى، از علماى بزرگ شيعه در قرن ششم هجرى می‌باشد.

    موضوع

    در اين كتاب جمع‌آورى آياتى كه مربوط به مباحث فقهى است با جامعيت بى‌نظيرى، انجام شده، كه شايد بتوان گفت ايشان از پيشگامان در اين زمينه هستند.

    انگيزه نگارش

    مؤلف در مقدمۀ كتاب چنين آورده است:

    چيزى كه مرا برانگيخت تا دست به نگارش چنين كتابى بزنم اين بود كه، در ميان پژوهشگران كتابى را نيافتم كه به خوبى به بررسى اين مهم پرداخته باشد؛ يعنى كتابى كه در آن فقه قرآن يا سخنان خداوند متعال بررسى شده باشد در دست نبود.پس بر آن شدم كه در مورد همۀ مباحث مربوط به آن؛ مانند: لفظ و معنا و ظاهر و باطن آياتى كه دربارۀ احكام شرعى فرو فرستاده شده است به بررسى بپردازم.

    نظر علماى شيعه اين است كه ما پس از روايات محكم و معتبرى كه از ائمه معصوم عليهم‌السلام داريم با بودن اجماع، ديگر يقين پيدا مى‌كنيم كه به چشمۀ زلال معرفت دست يافته‌ايم؛ ولى چه زيبا است، كه افزون بر سخنان امامان معصوم - عليهم‌السلام - آياتى از قرآن نيز باشند كه چشمان ما را روشن نمايند و دليل ما را محكم و يقين ما را فزونى بخشند.

    به اين خاطر دست به كار نگارش اين كتاب شدم تا با مبانى و استدلالهاى محكم خود، خواننده را راضى و بى‌نياز سازد و به راحتى به درك مطالب آن نايل آيد بى آن كه سخن به درازا كشد و در بيان مقصود، ايجاد اخلال نمايد و هر فقيه دانشمندى با ديدنش آن را تصديق نمايد و به آن رضايت دهد؛ و از خداوند متعال انجام اين مهم را خواستارم.

    ویژگی‌هاى كتاب

    كتاب حاضر به ترتيب مباحث فقهى؛ يعنى از طهارت تا ديات نگاشته شده است و گفتنى‌هاى درخور توجه، كه با مباحث تفسيرى و فقهى در هم آميخته شده، در آن به خوبى خودنمايى مى‌كند.

    نوشته‌هاى ايشان از نظريات «شيخ الطائفه محمد بن حسن طوسى» در دو كتاب «التبيان في تفسير القرآن» و «الاستبصار فيما اختلف فيه من الأخبار» تأثير پذيرفته؛ به گونه‌اى كه توجه خاصى به نظريات «سيد مرتضى علم الهدى» در كتاب «الانتصار في انفرادات الإمامية» كرده است.

    اين مطلب را با دقت در متن اين كتاب به آسانى مى‌توان يافت، به شكلى كه در برخى از موارد عين عبارت آنها نقل شده بدون آن كه هيچ گونه تغيير يا تصرفى در عبارت آنها صورت گرفته باشد.

    البته اين بدان معنا نيست كه مؤلف از قدرت اجتهاد و استنباط بى‌بهره بوده، زيرا در بسيارى جاها مى‌بينيم كه وى همانند فقيهى قدرتمند، به بررسى و تحليل مباحث فقهى و تفسيرى مى‌پردازد و نظريات جديد و استوارى را مطرح مى‌سازد.

    يكى ديگر از ویژگی‌هاى اين كتاب تلفيقى نوين است كه ايشان توانسته ميان نظريات فقهى و تفسيرى كه به ظاهر با هم اختلاف دارند به نوعى سازگارى ايجاد نمايد.

    گاهى كه به منابع فقهى و روايى مراجعه مى‌كنيم، گمان مى‌رود علما و دانشمندان اسلامى در اين زمينه با هم اختلاف نظر دارند؛ ولى پس از آن كه به اين كتاب برمى‌گرديم، با شگفتى مى‌بينيم كه ايشان آن نظريات را جمع كرده و با بيان ساده و زيبايى يك جا آورده است.

    از ديگر ویژگی‌هاى اين كتاب، بيان نظريات اختلافى ميان عالمان شيعه و سنى است كه به شكلى دقيق به بررسى آنها پرداخته و در برخى موارد فصلهاى متعددى در توضيح آن اختصاص داده؛ و از دريچه‌هاى گوناگون به آنها نگريسته است.

    به هر حال، اين كتاب يك اثر بزرگ و ماندگار در نوع خود به شمار مى‌رود و با گذشت نزدیک به هزار سال از نگارش آن، هنوز مباحث آن توجه محققان و فقها را به خود معطوف ساخته است.

    سخن بزرگان

    مرحوم آیت‌الله نجفى مرعشى رحمه‌الله در اين باره مى‌گويد:

    «از كسانى كه دراين ميدان گوى سبقت را از ديگران ربوده و جزء چهره‌هاى درخشان درآمده، عالم فرزانه، نام‌آور وارسته و آگاه به علوم اسلامى، انديشمند، محدث، مفسر، متكلم بزرگ، شخصيت بى‌نظير و اعجوبه زمان شيخ قطب‌الدين ابى على سعيد بن هبةالله راوندى كاشانى است.

    او در قم اقامت گزيد و در آن شهر نيز به رحمت ايزدى پيوست.وى با يادگار خود به نام فقه القران في شرح آيات الأحكام خدمت بزرگى به فقه و فقيه پرورى نمود.اين كتاب از مهم‌ترين كتاب‌هاى نگاشته شده در اين باره است و كمتر نمونه و همانندى براى آن مى‌توان يافت.»

    نسخه‌هاى كتاب

    1. نسخه كتابخانه حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى نگاشته شده به سال 759 هجرى
    2. نسخه كتابخانه دانشگاه تهران، نگارش سال 706 هجرى

    وابسته‌ها